wat je ziet is hoe je kijkt

Op deze blog verwijs ik dikwijls naar een gevleugelde uitspraak van Toos – mijn begeleidster in supervisie – Hoe je kijkt is wat je ziet (zet deze woorden maar eens in het zoekvenster op deze blog!). Toos Bartlema met haar bedrijf Humanimal Vision staat eigenlijk voor “Hoe je kijkt is wat je ziet en min of meer wat je doet en laat.”
In haar begeleiding nodigt Toos mensen uit om op onderzoek te gaan naar hoe je kijkt, welke bril je gebruikt en hoe je handelt. Hierbij maakt ze gebruik van haar dieren: honden en paarden. 

Sinds meer dan tien jaar neem ik op die manier deel aan een jaarlijkse paardendag die Toos voor ons groepje organiseert. De laatste dateert van 12 juni dit jaar. Eén van mijn collega’s verzorgde vandaag de inleiding van onze bijeenkomst. Hij maakte hiervoor gebruik van afbeeldingen van paarden.

Wat de paarden ons spiegelen in ons dagelijks leven en wat onze verlangens betreft wed de rode draad tijdens deze sessie. In de loop van deze bijeenkomst kregen we zelfs een variante op Toos’ uitspraak te horen: WAT JE ZIET IS HOE JE KIJKT.

Reflecterend over de oogst van deze dag had ik het over een puzzel.

Op de terugweg ging ik samen met dit maatje nog iets drinken in het stationsgebouw van Gent. Pas toen we plaats namen aan een tafeltje bemerkten we de puzzel die aan de muur hing. Niks bijzonders ware het niet dat er … paarden werden afgebeeld en dat er een stukje ontbrak. Wie haalt het in zijn hoofd om een onvolledige puzzel in zijn zaak op te hangen, vroeg ik mij af.

 

 

 

 

Dat ontbrekende stukje hield mij echter bezig tot na het avondeten. In mijn dagboek synchronisch leven(*) schreef ik een pantoum.  Wil je het graag lezen? Klik dan hier.

 

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 31 juli 2017

(*) De essentie van Synchronisch leven – De onbegrensde kracht van het zinvolle toeval, Deepak Chopra

foto’s: ©vivapo

ik laat de stilte toe

img_0432

 

 

Ik las op het profiel van mijn supervisie begeleidster een tekst van Lichtflits die regelmatig aan bod komt in supervisie.

Op een dag als vandaag – een bewogen dag – wil ik deze tekst borgen op deze blog, niet in het minst om later – morgen misschien – opnieuw te lezen. Doorgaan met het lezen van “ik laat de stilte toe”

ik ben al thuis

365 dagen verwondering – DAG 189

FullSizeRender

Toen ik gisteren thuis kwam na een namiddag supervisie, begeleid door Toos Bartlema (Humanimal Vision) nam ik wat tijd om mijn inkomende mails te lezen, o.m. deze van Inzicht-Nu:

Hoe meer je in vrede bent met jezelf, hoe minder behoefte je hebt om andere mensen te veranderen. (Erik van Zuydam)

Synchroniciteit verwondert mij al lang niet meer, maar toch … dit ‘inzicht van de dag’ was voor mij wel héél toepasselijk en sloot wonderwel aan op de Osho kaart die mij tijdens deze supervisie te beurt viel:

Knight of Rainbows: Slowing Down

The Knight of Rainbows is a reminder that, just like this tortoise, we carry our home with us wherever we go. There is no need to hurry, no need to seek shelter elsewhere. Even as we move into the depths of the emotional waters, we can remain self-contained and free from attachments. It is a time when you are ready to let go of any expectations you have had about yourself or other people, and to take responsibility for any illusions you might have been carrying. There is no need to do anything but rest in the fullness of who you are right now. If desires and hopes and dreams are fading away, so much the better. Their disappearance is making space for a new quality of stillness and acceptance of what is, and you are able to welcome this development in a way you have never been able to before. Savor this quality of slowing down, of coming to rest and recognizing that you are already at home.

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 30 juni 2015

(foto: vivapo)

Van bomen en de dingen die voorbij gaan

365 dagen verwondering – DAG 81

IMG_4769

Door overmacht werd de supervisie vandaag geannuleerd.  Spijtig, want ik kijk daar iedere maand naar uit.  Toos Bartlema – onze begeleidster (van Humanimalvison) – is een Nederlandse die als geen ander Doorgaan met het lezen van “Van bomen en de dingen die voorbij gaan”