SchrijfNest 19 april – 02

In ’t SchrijfNest van vandaag maakte ik gebruik van deze foto om te oefenen met nieuwe schrijfvormen. In een vorig logje kon je mijn Fib en tautogram lezen.  Hieronder deel ik het resultaat van de overige oefeningen.

Sneeuwbal (1 woord op de eerste regel … 10 woorden op de tiende regel)

Lachanimator
neemt Sabbatjaar.
vivapo’s lachclub slaapt
en de lachwandelingen dromen.
Nèt nu is er interesse.
Journalist maakt afspraak, wil graag een
interview voor internationale dag van de lach
met de ‘weldaden van de lach’ als gespreksonderwerp.
Zal ik glimlachen, giechelen of schaterlachen voor de lens?
Of de journalist aan het lachen brengen? Lachen werkt aanstekelijk!

©vivapo – 19/4/2017

Zandloper (4/3/2/1/2/3/4 woorden)

een minzame Franse boer
kijkt met pretoogjes
naar mij.
Hij
is nieuwsgierig
en is benieuwd
waarom ik hem fotografeer.

©vivapo – 19/4/2017

Limerick (rijmschema a/a/b/b/a)

een vrouwelijke rechter in toga
informeerde naar het nut van lachyoga.
Is dit wel gezond
vroeg ze terstond.
Ik antwoordde gewoon met ha ha ha ha.

©vivapo – 19/4/2017

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 19 april 2017

Japans gedicht – sneeuwbal

een schone slaapster
ontwaakt in lentegewaad
zachtroze sneeuwbal

©vivapo – 8/4/2017

Ik bladerde in het foto-archief van mijn man voor mijn Japans gedicht op zaterdag, naar een idee van Doldriest. De Sneeuwbal, ook bekend als Viburnum, bloeit reeds in het vroege voorjaar en geeft dan een heerlijke geur af. De bloemen zelf zijn vaak wit of zachtroze en hebben een schermachtige vorm.

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 8 april 2017

foto: Marc Ghyoot

volle maan collage oktober – terugblik

Woensdagavond werkte ik de laatste schrijfopdrachten af die bij mijn Volle Maan Collage van oktober horen en meteen ook het eerste deel van het jaartraject ‘Volle Maan Collage-schrijven cursus’ van Zinderen.

perfectie kent geen haast

Een
vioolbouwer uit
het Nederlandse Dordrecht
die reed parmantig maar
zonder enige spoed of haast
met zijn autootje op de straat.

sneeuwbal

een dag vol ontroering – 02

In een vorige bericht kon je lezen dat ik mij tijdens de workshop Mijmeren op papier – schrijvend naar kunst kijken (*) liet raken door dit kunstwerk (**).

dommekracht

365 dagen verwondering – DAG 317

Lennequelle (Kahler Asten) 18/9/2015

Ook vanochtend startte ik mijn dag met een sprinter van tien minuten.
Voor het slapen gaan herlas ik mijn sprinter en maakte ik enkele elfjes, een rondeel en een sneeuwbal waarin de essentie van mijn ochtendlijke sprinter is vervat.

Schrijven
als hefboom
woorden borrelen op
uit een onvermoede bron.
Bevrijd.

Schrijven
ervaar ik
als een hefboom,
een dommekracht die in
staat is om een deksteen
van de bron weg te halen.
Woorden borrelen onophoudelijk op en zoeken hun
weg door het landschap van berg en dal.
Iedere keer weer kijk ik met verwondering naar de
stroom van woorden en zinnen die naar hun bestemming sprinten.

Ik
ervaar schrijven
als een onvoorwaardelijke
ontmoeting met mijn innerlijke
kind.

Schrijven
bevrijdend
dagelijks
schrijven
zonder structuur
zonder censuur
bevrijdend
schrijven.

(Viviane 13/11/2015)

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 13/11/2015

(foto: Marc Ghyoot)

herfst in het Schrijfnest

365 dagen verwondering – DAG 315

Er kwamen vandaag maar liefst veertien dames – van allerlei pluimage – aangevlogen in het SchrijfNEST te Brugge.

Iedere vogel zingt er zoals hij gebekt is. Door korte, speelse opdrachten ontdekten zij wat in hen leeft en kwam hun pen als vanzelf in beweging rond het thema herfst.