retro koffie

 

Retro koffie voor twee personen.
Pure verwennerij
bij Verdi.

Retro koffie voor twee personen.
vergezeld van tongstrelend gebak
en fluweelzachte chocolademousse.

Pure verwennerij.
Retro koffie voor twee personen.

Date

Ik heb een date.
In een retro zaak
tussen retro mensen
zitten wij rechtover elkaar.

In een retro zaak
Wij voelen ons jong.
Zitten wij rechtover elkaar.

Wij delen onze gevoelens
Wij voelen ons jong.
Best spannend zo’n date.

Wij delen onze gevoelens.
Verrassend is dat.
Best spannend zo’n date.

Ik geniet intens.
Verrassend is dat.
Wij resoneren op elkaar.

Ik geniet intens
tussen retro mensen.
Wij resoneren op elkaar.
Ik heb een date.

Retro koffie

Een ober komt ons vaderlijk bedienen.
Een retro koffiemachine vraagt alle aandacht.
Het apparaat heeft de allure van een stoomlocomotief.

Een ober komt ons vaderlijk bedienen.
De man is bezorgd voor ons welzijn.
Het apparaat heeft de allure van een stoomlocomotief.

Een bruine stoomwolk dreigt te ontsnappen.
De man is bezorgd voor ons welzijn.
Is dit wel veilig?

Een bruine stoomwolk dreigt te ontsnappen.
Wij genieten van het spektakel.
De ober geniet met ons mee.

Is dit wel veilig?
Een ober komt ons vaderlijk bedienen.
Retro koffie

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 7 november 2016

 

 

SchrijfNest oktober – krantenpoëzie

Krantenpoëzie was vandaag en op 5 oktober het thema van het SchrijfNest.  De workshop startte echter met een sprinter als vervolg op de open zin “Ik ben nieuwsgierig naar …”

hoe je kijkt is wat je ziet – 05

in de dark ART room
met hart en ziel kijken
waarheen ik word geleid
in de dark ART room
trappen naar een tempel
op weg naar het nirvana
met hart en ziel kijken
in de dark ART room

de weg is lang
zeven, drie, zeven en nog eens drie treden
heilige hindernissen op mijn pad
de weg is lang
tijd om te bezinnen
en mezelf te ontmoeten
zeven, drie, zeven en nog eens drie treden
de weg is lang

Moeder Aarde opent haar schoot
eruptie van gloeiende lava
creëerde vruchtbare aarde
Moeder Aarde opent haar schoot
het kronkelende bergpad
leidt mij naar onbekende hoogten
eruptie van gloeiende lava
Moeder Aarde opent haar schoot

in de dark ART room
met hart en ziel luisteren
want ziende ben ik blind
in de dark ART room
zittende Boeddha
maakt de cirkel van leven rond
met hart en ziel luisteren
in de dark ART room

©vivapo – 1/8/2016

Met dank aan Tonia. Zij was vandaag mijn gids in de donkere kamer.

ik
ziende blind
kijk en luister
in dark ART room

Wil je ook eens weten hoe een slechtziende of blinde kunstenaar kunst ervaart zonder het te kunnen zien? Op het domein van tVaartje kan je deze zomer onder leiding van een slechtziende gids de donkere kamer betreden. Daar staat een beeld en door het voelen aan dit beeld ervaar je nieuwe impulsen om kunst te bewonderen.

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 1 augustus 2016

foto: vivapo, beeldenroute Lissewege – 26/7/2016

vertrouwen

een dag vol vriendschap – 04

Na iedere workshop Mijmeren op papier – schrijvend naar kunst kijken maak ik een speciale pagina aan voor de schrijfsels van de deelnemers; dit was het geval op 3 juli, 10 juli, 17 juli en nu ook 24 juli.

Schrijfsalon ten Huyze van J. – 03

Herinner je je nog mijn eerste en tweede bericht over het Schrijfsalon ten Huyze van J.?
Op dinsdag 19 april zouden wij de reeks van drie bijeenkomsten afronden met het thema Levenskunst.
’s morgens schreef ik deze reeks van elfjes.

afscheid

Vandaag een iets langer bericht dan gewoonlijk, voor mij een kroniek van een samenloop van omstandigheden.

engelengeduld

In het kader van een eCursus die ik volg bij Anky Floris – schrijf je eigen levenskunstdagboek – staat er iedere week één kaart uit haar levenskunstspel centraal. Het staat de deelnemers vrij om te kiezen uit

dommekracht

365 dagen verwondering – DAG 317

Lennequelle (Kahler Asten) 18/9/2015

Ook vanochtend startte ik mijn dag met een sprinter van tien minuten.
Voor het slapen gaan herlas ik mijn sprinter en maakte ik enkele elfjes, een rondeel en een sneeuwbal waarin de essentie van mijn ochtendlijke sprinter is vervat.

Schrijven
als hefboom
woorden borrelen op
uit een onvermoede bron.
Bevrijd.

Schrijven
ervaar ik
als een hefboom,
een dommekracht die in
staat is om een deksteen
van de bron weg te halen.
Woorden borrelen onophoudelijk op en zoeken hun
weg door het landschap van berg en dal.
Iedere keer weer kijk ik met verwondering naar de
stroom van woorden en zinnen die naar hun bestemming sprinten.

Ik
ervaar schrijven
als een onvoorwaardelijke
ontmoeting met mijn innerlijke
kind.

Schrijven
bevrijdend
dagelijks
schrijven
zonder structuur
zonder censuur
bevrijdend
schrijven.

(Viviane 13/11/2015)

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 13/11/2015

(foto: Marc Ghyoot)