Uitstap vol verwonderingen

Gangen en batterijen
trappen op en trappen af
nam je zonder verpinken.
Je kreeg hier en daar een hand
soms weigerde je een arm.

Gangen en batterijen
geen plek om neer te vleien
soms een plek om te zitten.
Je nam zonder verpinken
met een glimlach of kwinkslag
de aangeduide wegen.

Gangen en batterijen
van de Atlantikwall in
het openluchtmuseum
nam je zonder verpinken
met onze kleinkinderen
voorop of in jouw kielzog.

Gangen en batterijen
vol van verwonderingen.

---

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 4 juni 2018

Ik nam deze foto’s in het Provinciedomein Raversijde in Oostende waar een groot deel van de Atlantikwall goed bewaard is gebleven.  Hier bevindt zich nu het Openluchtmuseum Atlantikwall, met daarin origineel ingerichte bunkers.

in stilte mijmeren in de natuur – 03

Geen twee zonder drie. Na een rondeel over de paardenbloem en een kort pantoum als verslag van wandelen in stilte verwoord ik één van mijn ervaringen in een lang pantoum (*).

in stilte mijmeren in de natuur – 02

Naast het rondeel over de paardenbloem schreef ik een kort verslag over wandelen in stilte in de vorm van een kort pantoum.

’t SchrijfNest maart – 05

Naast een rondgedicht en een sneeuwbal leverde mijn associatieketting op ’t SchrijfNest van 15 maart mij woorden die zich leenden voor enkele andere schrijfvormen: autoritair / dagelijks ritueel / licht.

Het eerste woord bracht mij terug naar de keuken van mijn grootouders waar ik aan de ontbijttafel werd gekeurd door een man die mij toen en ook later angst inboezemde.  Wanneer er op mijn uiterlijk niets aan te merken viel mocht ik aanschuiven en in stilte mijn boterham verorberen. Ik herinner mij dat ik toen als kind dacht: ik trouw nooit met een militair.

hij
was autoritair
zij eerder solitair
als koppel toch niet
complementair
©vivapo – 15/3/2017

Na dit elfje kwam er een rondeel uit mijn pen; wie mijn blog volgt herkent wellicht mijn dagelijks ritueel, geïnspireerd door een tip van Coach Jan.

Dagelijks ritueel
vraagt een zekere discipline.
Schrijven als meditatie
dagelijks ritueel.

Stilstaan bij wat mij dankbaar maakt
en mezelf een mantra toewensen
vraagt een zekere discipline.
Dagelijks ritueel.

©vivapo – 15/3/2017

Met het woord licht schreef ik tenslotte een kort pantoum dat tot mijn verwondering niet werd geïnspireerd door een herinnering maar door een situatie die mij op dat moment bezig hield (schakeling). Niet toevallig ontving ik na het schrijven de kaart transformatie als boodschap.

I spread my wings and fly.
Projectielen vliegen in het rond
Twee stipjes helder groen lichten op.
Paars primeert.

Projectielen vliegen in het rond
afgevuurd door kanonnen.
Paars primeert.
Eén projectiel transformeert.

Afgevuurd door kanonnen.
Jonathan wenkt mij.
Eén projectiel transformeert
in vleugels

en onttrekt zich aan het geschut.
Jonathan wenkt mij.
Projectielen vliegen in het rond
I spread my wings and fly.

©vivapo – 15/3/2017

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 17 maart 2017

vluchten kan niet meer

vluchten kan niet meer
gloeiend hete brij
stroomt uit zijn mond
als gistend gif

gloeiend hete brij
te gronde richtend
als gistend gif
verloren stuwkracht

te gronde richtend
lijdzaam ten onder gaan
verloren stuwkracht
zijn leeg hart

raakt kant noch wal
lijdzaam ondergaan
gloeiend hete brij
vluchten kan niet meer

©vivapo – 4/3/2017

Ik liet mij inspireren door Dampend vuur van Marc Ghyoot

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 4 maart 2017

Foto: M@rcus

 

Volle maan collage februari – 02

Zachtheid was de titel van mijn (lang) pantoum bij het lezen van mijn volle maan collage van februari, die ik maakte in het kader van de ‘Volle Maan Collage-schrijven cursus’ van Vanessa Matthyssen (Zinderen).

Mysterie, de laatste regel van mijn (kort) pantoum is tevens de titel van dit gedicht.

Mysterie

Mandala van edele stenen en schelpen
een geschenk van de Moeder.
Bronwater in een kelk van volrijpe bloemen.

Mandala van edele stenen en schelpen
dualiteit in het spel.
Bronwater in een kelk van volrijpe bloemen.
Koning en Koningin spelen onder één ruiten hoedje.

Dualiteit in het spel
voorspelt transformatie.
Koning en Koningin spelen onder één ruiten hoedje
de witte en de zwarte veer versmelten.

Heilige Eenheid
voorspelt transformatie.
Mandala van edele stenen en schelpen.

©vivapo – 18/2/2017

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 20 februari 2017

foto’s: ©vivapo

 

volle maan collage februari – 01

In een oord van stilte en rust – het Begijnhof te Brugge – werkte ik zaterdag in het Huis van Nabijheid aan mijn collage in het kader van de ‘Volle Maan Collage-schrijven cursus’ van Vanessa Matthyssen (Zinderen).

Aan de hand van een eerste (lang) pantoum las ik mijn collage. De energie waarin ik mij de voorbije week heb ondergedompeld weerspiegelt zich duidelijk in mijn collage. Wie de voorbije dagen mijn blog heeft gevolgd zal een en ander herkennen. De titel van mijn collage is tevens de titel van dit gedicht.

Zachtheid

Ik baad in zachtheid
in het Huis van Nabijheid.
Ik zie heel veel roze
de kleur van zachte kracht.

In het Huis van Nabijheid
rustig en vervuld.
De kleur van zachte kracht
het thema van de voorbije week.

Rustig en vervuld
volledig stil.
Het thema van de voorbije week,
de rozenbottel ontluikt geruisloos.

Volledig stil.
Als een zacht ontloken bloem.
De rozenbottel ontluikt geruisloos,
een schitterende kern verschijnt

Als een zacht ontloken bloem.
Ik zie heel veel roze.
Een schitterende kern verschijnt.
Ik baad in zachtheid.

©vivapo – 18/2/2017

Een tweede (kort) pantoum deel ik in een volgend logje.

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 20 februari 2017

foto: ©vivapo

Schrijfnest 1/2/2017 – 01 – omarmen

Ik voel mij omarmd
in het SchrijfNest.
Ik zie gezichten stralen
samen omarmd.

In het SchrijfNest
verbonden met vier vrouwen.
Ik omarm hen
zij omarmen mij.

Verbonden met vier vrouwen
een heerlijk gevoel.
Zij omarmen mij
schrijvend verbonden.

Een heerlijk gevoel
deel van een groter geheel.
Schrijvend verbonden
samen en toch individueel.

Deel van een groter geheel.
Ik zie gezichten stralen
samen en toch individueel.
Ik voel mij omarmd.

©vivapo – 2/2/2017

Er rust nog tot 18 februari een embargo op het thema van het SchrijfNest van februari. Dit pantoum kan ik alvast delen.

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 2 februari 2017

afbeelding: ©vivapo

commitment – n° 11 – 02

In een vorig bericht kon je reeds lezen dat ik mij opnieuw liet inspireren door een werkje van mijn echtgenoot om een gedicht te schrijven.

retro koffie

 

Retro koffie voor twee personen.
Pure verwennerij
bij Verdi.

Retro koffie voor twee personen.
vergezeld van tongstrelend gebak
en fluweelzachte chocolademousse.

Pure verwennerij.
Retro koffie voor twee personen.

Date

Ik heb een date.
In een retro zaak
tussen retro mensen
zitten wij rechtover elkaar.

In een retro zaak
Wij voelen ons jong.
Zitten wij rechtover elkaar.

Wij delen onze gevoelens
Wij voelen ons jong.
Best spannend zo’n date.

Wij delen onze gevoelens.
Verrassend is dat.
Best spannend zo’n date.

Ik geniet intens.
Verrassend is dat.
Wij resoneren op elkaar.

Ik geniet intens
tussen retro mensen.
Wij resoneren op elkaar.
Ik heb een date.

Retro koffie

Een ober komt ons vaderlijk bedienen.
Een retro koffiemachine vraagt alle aandacht.
Het apparaat heeft de allure van een stoomlocomotief.

Een ober komt ons vaderlijk bedienen.
De man is bezorgd voor ons welzijn.
Het apparaat heeft de allure van een stoomlocomotief.

Een bruine stoomwolk dreigt te ontsnappen.
De man is bezorgd voor ons welzijn.
Is dit wel veilig?

Een bruine stoomwolk dreigt te ontsnappen.
Wij genieten van het spektakel.
De ober geniet met ons mee.

Is dit wel veilig?
Een ober komt ons vaderlijk bedienen.
Retro koffie

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 7 november 2016