Dag van de Stilte – 02

dag-van-de-stilte

In een vorig bericht beloofde ik om mijn ervaringen op de Dag van de Stilte te Heule op deze blog te delen, opgedeeld in luikjes. Uit het eerste luik – dat van de vrijwilliger – deelde ik reeds mijn ervaringen bij de dauwtrip. In dit bericht het vervolg. Doorgaan met het lezen van “Dag van de Stilte – 02”

voor Oswald

365 dagen verwondering – DAG 296

11214231_452269634956679_962742398959487416_n

En dan ineens is het leven anders.

Van het ene op het andere moment
zal het nooit meer worden zoals het was.
Dat beseffen kost tijd.

En dan ineens is het leven anders
zijn er verschuivingen die je misschien
wel had verwacht, maar de ervaring ervan
is iets totaal nieuws in je leven.

En dan ineens is het leven anders…

(Lichtflits)

Mijn gedachten gingen uit naar deze tekst toen ik vanmorgen een meisje van zeven jaar vooraan de in de kerk zag staan, een witte bloem in haar blonde haren; haar blauwe ogen straalden telkens ze een foto van haar opa aan één van de grote mensen gaf.

En dan ineens is het leven anders…
Lief kind, ik wens je toe dat je mag huilen als je verdrietig bent omdat je opa Oswald mist, dat je troostende armen vindt, de volgende dagen, weken, maanden, jaren.

Lief kind, ik zag vanavond een sterretje fonkelen; opa Oswald laat je weten dat hij trots op jou is; ik zag ook een druppeltje vallen; was het een traan van ontroering van opa Oswald … of van mij?

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 23 oktober 2015

(Bron afbeelding en tekst)

pluk de dag

365 dagen verwondering – DAG 234

dansen-in-de-regen

Ken je dat gevoel: je leest een verhaal dat je reeds eerder las en toch ben je opnieuw ontroerd, net als de vorige keer.  Dat overkwam mij enkele minuten geleden toen ik het bericht Carpe Diem (van Janine) las op de blog My Little Bliss.   Doorgaan met het lezen van “pluk de dag”