’t SchrijfNest van deze namiddag inspireerde mij vanavond voor:
zijn
ogen raken
mijn ogen tintelen
puurheid resoneert op puurheid
twinkelend
©vivapo – 7/3/2018
365 dagen verwondering
’t SchrijfNest van deze namiddag inspireerde mij vanavond voor:
zijn
ogen raken
mijn ogen tintelen
puurheid resoneert op puurheid
twinkelend
©vivapo – 7/3/2018
Lezing.
Op zondagnamiddag.
Ogen op mijn rug.
Ik draai mij om.
Zachte ogen kijken mij aan.
Ik ervaar een gevoel van herkenning.
De herinnering is vaag, heel vaag zelfs.
Na afloop vraag ik haar: kennen wij elkaar?
Ja, wij hebben ooit samen gesolliciteerd voor een job.
Na vijftig jaar … ontmoet ik voor het eerst deze klasgenote!Klasgenoten in het zesde middelbaar bij de Jozefienen te Brugge.
Met zijn drieën werden wij uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek.
Dijver zeven, in het pand met kristallen venstertjes.
Ons gesprek wekt vage herinneringen in mij.
Blauwe rok, witte bloes en sokken.
Ik zie mezelf in schooluniform.
Sprong naar het verleden.
Een verlegen meisje.
De schoolbanken.
Toen.©vivapo – 14/11/2016
Tijdens ons gesprek kwam ook Arlette even in beeld.
Deze
gespiegelde e.d.i.t.
draag ik op
aan klasgenote en vriendin
ArletteArlette
die wij
sinds lange tijd
niet meer kunnen ontmoeten.
Herinnering.
Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 14 november 2016
Bron afbeelding: Sint-Jozefsinstituut
365 dagen verwondering – DAG 200
Het gedicht ontmoeten dat ik gisteren deelde, sluit niet alleen aan bij het thema van mijn blog maar ook bij de werking van Online Buurten in West-Vlaanderen, één van de platformen van de Zorg Proeftuinen in Vlaanderen.
Het ontroerde Doorgaan met het lezen van “herbestemming van je iPad of tablet”
365 dagen verwondering – DAG 199
Vandaag ontmoette ik opnieuw heel wat bekenden in het maandelijks praatcafé van de Apple Senioren Brugge (ASB) maar ook twee voor mij onbekende vrouwen: Marian en Roos van Onlinebuurten. Zij kwamen vandaag als gastsprekers Doorgaan met het lezen van “ontmoeten”