365 dagen verwondering
365 dagen verwondering – DAG 85
Vandaag hadden mijn zus en ik om 9 uur een afspraak in mama’s flatje. We dienden het dringend leeg te maken omdat het sinds gisteren te huur staat. We zagen er beiden tegen op, vooral omdat het nu pas ‘definitief’ lijkt én ook omdat we nu pas Doorgaan met het lezen van “Goed geregeld!”
365 dagen verwondering – DAG 69
Voor enkele weken vroeg een vriendin mij of ik die dag bewust de kleuren van mijn outfit had gekozen. Ik was verrast. Neen, niet bewust, ik koos – zoals ik dat meestal doe – gewoon op mijn gevoel. Ik was echter wel nieuwsgierig naar Doorgaan met het lezen van “Paars”
365 dagen verwondering – DAG 67
Op dag 65 postte ik een bericht over de knipoog van mijn mama bij de start van Samen zingen voor de Moeder op zaterdag 7 maart. Een lied uit het programma dat mij diep raakte Doorgaan met het lezen van “Ik ben het kind en de moeder”
365 dagen verwondering – DAG 65
We welcome you,
we welcome you,
In the circle of sound.
In the circle of light.
In this healing circle. Doorgaan met het lezen van “Welkom Viviane”
365 dagen verwondering – DAG 60
Als ik mijn zintuigen open hou kom ik om het even waar boodschappen van mijn mama tegen. Enige tijd geleden op een kladblaadje (ik sta in verbinding met alle leven), een dag later
365 dagen verwondering – DAG 52
Op 31 januari (DAG 31) had ik het over een gewoonte van mijn mama die ik niet bij haar kende maar wel bij mezelf: contact met veertjes. Ik kreeg vandaag een reactie op dit bericht van een bevriend kunstenaar, vergezeld van één van zijn kunstwerken waarvan je trouwens hierboven een afbeelding vindt. Doorgaan met het lezen van “Communiceren met een witte veer”
365 dagen verwondering – DAG 38
Voor het eerst sinds 37 dagen ben ik te laat met het publiceren van mijn alledaagse verwondering. Ik heb er een aanvaardbare verklaring voor. Mijn verwondering was vandaag … niet alledaags. Ik had enige tijd nodig om met mijn verwondering om te gaan vooraleer ik die op deze blog kon delen. Doorgaan met het lezen van “Ik sta in verbinding met alle leven”
365 dagen verwondering – DAG 31
Ik ontdekte voor een paar dagen een gewoonte van mijn mama die ik niet bij haar kende maar wel bij mezelf. Doorgaan met het lezen van “Een pluim voor jou…”
365 dagen verwondering – DAG 30 
Met Kerstmis schreef ik in mijn dagboek een Ode aan mijn Moeder. Het was mijn manier om Kerstmis te vieren, vier dagen nadat ze naar het Licht was vertrokken. Vandaag, 66 jaar nadat ze mij op deze wereld heeft gezet Doorgaan met het lezen van “Ode aan mijn moeder”
356 dagen verwondering – DAG 7
Vanmorgen zat het mij niet mee, ik hoorde mezelf zeuren over futiliteiten, ik zag mij verdrinken in zelfbeklag en ervaarde mezelf als kleingeestig. De radioberichten over de schietpartij in Parijs lijken mijn zwaarmoedigheid nog te vergroten. Help, hoe geraak ik hier uit?
Doorgaan met het lezen van “Oor en oog hebben voor kleine wonderlijke dingen”
viviane's Blog 