Stille overgang: zonder feestgedruis van oud naar nieuw

wellness-2758149__480

Voor wie geen zin heeft in drukte op oudejaarsavond zijn er rustige alternatieven las ik in een artikel van Kristien Bonneure op vrt nws. Stille wandelingen en retraites hebben in deze periode groeiend succes. In verschillende steden was er vandaag – op oudejaarsdag – een stil vredesmoment. “Knallende champagnekurken, vuurwerk, muziek, veel eten, veel drinken en veel volk om te kussen om middernacht: niet voor iedereen is dit de gedroomde overgang van oud naar nieuw. Vroeg in bed kruipen en wakker worden in een nieuw jaar is een optie, maar er zijn alternatieven om het rustiger en toch zinvol aan te pakken, samen met andere mensen.” Kristien Bonneure zette op vrt nws de opties op een rijtje. Doorgaan met het lezen van “Stille overgang: zonder feestgedruis van oud naar nieuw”

geluk – 01

Ik las vandaag drie blogberichten die mij bij GELUK brachten, alhoewel je de titel Stilstaan bij een collectief trauma op de blog van Kristien Bonneure niet direct met geluk zou associëren.

Kristien Bonneure bracht daar verslag uit van het gesprek met Kristin Verellen,  dat zaterdagmorgen te horen was in “Bonus” op Radio1.  Misschien herinner je je haar gesprekspartner nog, de vrouw die twee maanden na de aanslagen te Brussel – waarin ze haar partner verloor –  een opmerkelijke toespraak hield in het koninklijk paleis. Ze zei toen onder meer: “We hebben de keuze.  Of we stappen in de neerwaartse spiraal van geweld die geweld oproept. Of in de opwaartse spiraal die liefde ontkent”.

In haar blogbericht vermeldt Kristien Bonneure ook de veel bekeken ‘jihad van liefde’ van Mohamed el Bachiri, die zijn vrouw Loubna verloor bij de aanslagen in Brussel.
Kristien schrijft daarover: “Opvallend toch, hoe verschillende nabestaanden geen wrok koesteren, maar net oproepen tot verdraagzaamheid en verzoening”.

Wat een geluk dat er in de media aandacht wordt besteed aan deze oproepen. Wat een geluk dat ik die oproepen kan horen op mijn radiozender, kan lezen op mijn computer en opnieuw kan bekijken door gebruik te maken van de sociale media en het internet. Wat een geluk dat dergelijke berichten tegenwind bieden voor de minder fraaie oproepen en berichten in het nieuws, voor wat we lezen in de krant of op sociale media. Berichten die mij diep raken en soms tot een gevoel van onmacht leiden.

Ik schrijf dit logje onder meer om hiér terug te keren wanneer ik het nodig acht, uit zelfzorg zeg maar.  Misschien heb jij er ook iets aan, ik gun het jou van harte.

Ik schrijf dit ook vanuit dankbaarheid tegenover Kristien Verellen en Mohamed el Bachiri die mij (ons) een spiegel voorhouden. Hun oproep wordt gevolgd. Her en der in het land vinden open cirkels, netwerkcirkels en herdenkingen plaats. Je kan er meer over lezen op Circles: We have the choice.

Ik schrijf dit ook vanuit dankbaarheid tegenover tegenover de journalisten die hierover berichten en tegenover organisaties en verenigingen die zich bij deze initiatieven aansluiten. Vormingsinstituut MZW doet dat opnieuw op maandag 13 maart. Zij organiseren die avond verstillen voor vrede te Roeselare.

Over de andere berichten die mij vandaag bij GELUK brachten kan je meer lezen in een volgend logje.

Van harte, Viviane  Van Pottelberghe – 19 februari 2017.

twaalf elfjes

Wat een schitterend idee van Kristien Bonneure om een reeks van twaalf elfjes op haar blog te posten, één voor elke maand van 2016.

Ook zij zal volgend jaar verder elfjes blijven schrijven in haar nieuwe boekje, maar vooral met haar gouden pen die ze vorige zaterdag met glans heeft gewonnen in het Groot Dictee.

Als opsteker voor de leden van de FB-groep #366 elfjes in 2016 én voor de deelnemers aan vivapo’s SchrijfNest, herblog ik met veel genoegen haar twaalf elfjes.

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 19/12/2016

kristien bonneure

Hoeveel heb ik er geschreven in 2016, vierhonderd? Meer dan een per dag. Vaak waren het observaties. Elfjes zijn een heerlijke manier om een dagboek bij te houden en je zegeningen te tellen. Elfjes zeuren zelden. Soms liep de zin als een lier. Soms waren er elf botsende woorden. Ik koos er twaalf uit, één voor elke maand. Niet representatief, want een jaar is een facetoog en sommige elfjes zijn privé. Dank aan Viviane Van Pottelberghe voor de inspiratie. Ik heb al een nieuw boekje voor 2017 en ik kreeg onlangs ergens een gouden pen…

Dat
is nu
al het derde
roodborstje dat met me
meewandelt.

Vader
schuift baby
onder prikkeldraad door.
Foto is onscherp en
beschamend.

Zoveel
kleuren van
mensen en bloemen
op het Beursplein. Samen
Brussel.

Hoe
rolt een
balletje van Iraaks
Koerdistan naar een Limburgs
kampement?

Oude
man vordert
traag met twee
krukken achter een oude
hond.

Langs

View original post 76 woorden meer