Het thema van ’t SchrijfNest vandaag was Mooie herinneringen. Uit het vorig logje herhaal ik mijn rondeel als inleiding op mijn fib en mijn pantoum die respectievelijk naar donderdag 18 en vrijdag 19 december 2014 verwijzen, twee waardevolle momenten in de relatie moeder/dochter en moeder/dochter/kleinkind. Het schrijven (*) over deze herinneringen – die ogenschijnlijk buiten categorie ‘mooi’ vallen – werpt een ander licht op afscheid nemen.
Rondeel
ons ritueeltje
ALLES KOMT GOED
oefening in VERTROUWENons ritueeltje
ALLES IS GOED
oefening in LEVEN in het NUALLES KOMT GOED
ons ritueeltje©vivapo – 17/5/2017
Fib
het
bed
beperkt
jouw vrijheid
zonder veel woorden
nemen jullie harten afscheid©vivapo – 17/5/2017
Pantoum
ik sta op de gang
in het huis met ontelbare kamers
achter een gesloten deur
jouw stem verheft zichin het huis met ontelbare kamers
je wil niét zo vroeg in bed
jouw stem verheft zich
hoogst ongewoon voor jouje wil niét zo vroeg in bed
ik voel een onuitgesproken vraag
hoogst ongewoon voor jou
je vreest de nacht die op jou wachtik voel een onuitgesproken vraag
of het nog goed komt
je vreest de nacht die op jou wacht
het IS goed mamaof het nog goed komt
achter een gesloten deur
het IS goed mama
ik sta op de gang©vivapo – 17/5/2017
Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 17 mei 2017
foto mama: ©Marc Ghyoot
overige: ©vivapo
(*) Schrijven helpt je om afstand te nemen en tot nieuwe inzichten te komen. Ook als het gaat om de relatie met je (groot)moeder/(groot)vader en hoe deze je (mede) heeft gevormd (Marianne Panneman).
viviane's Blog 