365 dagen verwondering – DAG 72
Schat: “Heb jij ’n bewonderaar?”.
Ik: “een bewonderaar? Niet dat ik weet. Waarom?”
Schat: “Omdat er zo-even Doorgaan met het lezen van “Zo maar …”
365 dagen verwondering
365 dagen verwondering – DAG 72
Schat: “Heb jij ’n bewonderaar?”.
Ik: “een bewonderaar? Niet dat ik weet. Waarom?”
Schat: “Omdat er zo-even Doorgaan met het lezen van “Zo maar …”
365 dagen verwondering – DAG 61
Wat doe je ’s avonds om 19:00 met 100 kg ongebakken luchtdicht verpakte frieten?
Doorgaan met het lezen van “100 kg frieten redden van de vuilbak”
365 dagen verwondering – DAG 52
Op 31 januari (DAG 31) had ik het over een gewoonte van mijn mama die ik niet bij haar kende maar wel bij mezelf: contact met veertjes. Ik kreeg vandaag een reactie op dit bericht van een bevriend kunstenaar, vergezeld van één van zijn kunstwerken waarvan je trouwens hierboven een afbeelding vindt. Doorgaan met het lezen van “Communiceren met een witte veer”
365 dagen verwondering – DAG 45
Valentijn
Al-Een
Liefde
Eenvoudig
Nabij zijn
Teder
Ik
Jij
Nu.
Van harte, Viviane Van Pottelberghe
365 dagen verwondering – DAG 35
Eergisteren vermeldde ik terloops dat ik vorig weekend werd verrast door een gebaar van een hotelmedewerker. Terwijl wij onze beurt afwachtten om te worden onthaald ving ik aan de balie Doorgaan met het lezen van “Toevallig een kamer vrij”
365 dagen verwondering – DAG 33
Verjaardagskaartjes & lieve mails, “lang zal ze leven” gezongen door mijn kleinkinderen, felicitaties via Doorgaan met het lezen van “Happy Birthday verwijst naar jouw geboortemoment”
365 dagen verwondering – DAG 11
Deze morgen bezocht ik de tentoonstelling ‘Oorlog in Beeld 14-18’ in de stadshallen te Brugge. Dit is geen tentoonstelling over de oorlog maar over de omgang met de oorlog. Deze tentoonstelling herdenkt het herdenken. Als curatoren kozen Carl De Keyzer en David Van Reybrouck voor een brute actualisering: Doorgaan met het lezen van “Nooit meer oorlog …”
Gisteren – 29/12/2014 – werd de urne met mama’s as bijgezet in het columbarium, naast de urne met papa’s as. Wij werden uitgenodigd tot een afscheidsgroet Doorgaan met het lezen van “Communicatie tussen hart en handen”