Tot en met mei 2017 kon je op deze blog de teksten lezen die ik twee keer per maand schreef in ’t SchrijfNest. Sinds juni publiceer ik mijn schrijfsels op de blog vivapo mediteert creatief en hiér enkel mijn verwondering over ervaringen in ’t SchrijfNest.
’t SchrijfNest op verplaatsing (elke derde woensdag) vond vandaag plaats in het WZC Westervier te Sint-Kruis/Brugge.
De deelnemers kregen voor de pauze in de kapel Hemelbake toelichting en schrijfopdrachten bij het eerste deel van de tentoonstelling In kunst ontmoeten we de mens…
Na een kop koffie op het terras van de cafetaria maakten we kennis met de mandala’s die individueel of in groep werden geschilderd door mensen met of zonder dementie. Er wordt in het WZC immers geen onderscheid gemaakt vanuit de overtuiging dat iedereen meer in zich heeft dan vaak gedacht wordt, ook bewoners met dementie.
Ook wij maakten een mandala als groepswerk en bleven tijdens deze oefening alert en bewust van onze ervaringen die dan weer het voorwerp uitmaakten van enkele schrijfopdrachten.
De teksten die de deelnemers hebben geschreven kan je te gelegener tijd terugvinden op de blog Mijmeren, mijn teksten op de blog vivapo mediteert creatief. Mijn ervaringen schreef ik thuis neer in een aantal elfjes.
Misschien vraag jij je nu af wat mij vandaag heeft verwonderd.
Op de glazen toegang tot de kapel stond in sierlijke letters : Hemelbake. Ondanks eerdere bezoeken had ik die naam nog nooit opgemerkt. Omdat het woord mij op één of andere manier raakte heb ik vanavond in de digitale bibliotheek voor de Nederlandse letteren de betekenis opgezocht van Hemelbake, een woord dat Guido Gezelle heeft gebruikt in zijn werk: lichtsignaal
In dit lichtsignaal schreven én deelden we een rondeel en een pantoum, geïnspireerd door één van de aanwezige kunstwerken. Nog nooit eerder voelde ik tijdens ’t SchrijfNest zoveel ontroering bij elk van de gedeelde teksten. Blijkbaar was dit ook het geval bij de deelnemers. De vraag die ik mij hierbij stel: welke rol speelt de energie van de ruimte in het schrijfproces en de daaraan gekoppelde ervaringen? Niet voor niets vinden in Nederland heel wat schrijfworkshops en -retraites plaats in kerken en abdijen.
Ik herinner mij trouwens diepgaande ervaringen tijdens het weekend Innerlijk Pelgrimeren dat van 9 tot 11 oktober 2015 door Vanessa Matthijsen (Zinderen) werd begeleid op locatie bij … de Benedictinessen van de Priorij “Regina Pacis” te Schotenhof. Dààr werd trouwens de naam ’t SchrijfNest geboren zoals je kan lezen in mijn logje van 12 oktober 2015. Ik bladerde zo-even in mijn dagboek met aantekeningen, onder meer over een ‘ontmoeting’ met iemand die ik toen niet kende maar wiens foto mij inspireerde voor een aantal schrijfoefeningen. Zijn foto in mijn dagboek laat mij verrast opkijken want gisteren ontving ik zijn uitnodiging voor een Zang- en Stilteretraite op een bijzondere plek. Die plek heeft eerst dienst gedaan als kasteel en vervolgens als … klooster. Geeft het Universum mij een stille wenk?
Na de pauze staken we de handen uit de mouwen en maakten we – zoals de bewoners van het WZC reeds eerder hadden gedaan – sàmen een mandala. Wat me dààr heeft verwonderd? Zowel in kunst als in spel herken je de mens, zoals ik heb verwoord in een villanelle.
Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 18 oktober 2017
foto’s: ©NicDan (waarvoor dank!)
viviane's Blog 