Tag: Engelen

keuzes

~ Viviane Van Pottelberghe ~ 3 reacties

Bewust worden.
Anderen spiegelen
Razendsnel mijn valkuilen.
Bewust worden.
Identificeren leidt
Enkel tot frustratie.
Loslaten is de boodschap.

Dinsdag
Engel Barbiël
om hulp gevraagd
op zoek naar
de juiste keuzes
en beslissingen.
Inzicht.

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 24 oktober 2016

aanstekelijke lichtpuntjes

~ Viviane Van Pottelberghe ~ 1 reactie

365 dagen verwondering – DAG 358

IMG_1798

Wie deze blog volgt kon gisteren lezen dat ik geniet van creatief, meditatief en reflectief schrijven en over mijn verwondering omdat het naar mijn aanvoelen schrijven ook ‘aanstekelijk’ werkt.  Dat geldt echter ook voor andere vormen van creativiteit met een meditatieve en reflectieve inslag die ik van dichtbij – door zelf deel te nemen – én verder van ver volg via de sociale media.

Op gevaar af dat ik iemand vergeet(*) wil ik toch graag via dit bericht naar een aantal webadressen verwijzen, vanuit respect voor al die mensen (achter die adressen) die anderen ‘aansteken‘ op hun pad van bewust- en gewaar zijn.

Anne, Hilde, Andy, Corinne, Agnes, Katrien, Marc, Toos, Ingrid, Steven, Marc, Manuela, Jan, Sabine, Sylvie, Rika, Bart, Aruna en Utsa, van harte dank. Jullie zijn voor mij aanstekelijk LICHTPUNTJES.

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 24 december 2012

(*) ben ik jou toch uit het oog verloren? Je kan mij daar aan herinneren door mij jouw website te bezorgen, waarvoor dank.

(afbeelding: vivapo)

 

schrijven werkt aanstekelijk

~ Viviane Van Pottelberghe ~ 5 reacties

365 dagen verwondering – DAG 356

Unknown

Ik geniet van creatief, meditatief en reflectief schrijven zowel in mijn dagboek als tijdens  het lopende schrijf- en kleurtraject tot Kerst (Moolelo & Anky Floris’ Levenskunstwinkel)

voorblad-voor-website6_230x230en van het schrijven van berichtjes voor deze blog.  Nog tien berichten te gaan en deze blog van 365 dagen verwondering is rond.  Hou ik er dan mee op? Start ik een nieuwe blog? Een nieuw thema op dezelfde blog? Ik weet het nog niet en ik laat het voorlopig los.

Wat mij echter opvalt is dat mijn berichten ook gelezen worden, afgaand op de reacties  die ik hoor tijdens persoonlijke gesprekken of lees op Facebook of op de blog zelf.  Ik steek het niet onder stoelen of banken, het stemt mij blij en het zet er mij toe aan om toch verder te gaan … want de weg van het schrijven is belangrijker dan het streven naar perfectie.  Schrijven levert mij altijd iets op, op zijn minst bewust-zijn van wat binnen mij leeft. Deze week viel mij echter nog iets anders op.  Via verschillende invalshoeken kom ik aan de weet dat er in mijn vriendenkring ook duchtig geschreven én gedeeld wordt:

  • een aantal vrienden zijn ook met een blog gestart
  • op het FB-profiel van een vriendin las ik op 19 december: “opgeruimd staat netjes, heb me op alle rommel emails laten uitschrijven; derde dag op rij, opstaan en  sprinters beginnen schrijven. Veel opgeruimd in mijn hoofd! Laat 2016 maar komen. Schrijven staat centraal voor het nieuwe jaar; dat is mijn doel…
  • vanmorgen ontmoette ik in een grootwarenhuis een vriendin die voor het eerst naar vivapo’s Schrijfnest kwam begin december; ze is laaiend enthousiast om nog meer te schrijven
  • vandaag vloog er – zomaar – een Elfje mijn Berichten binnen

fietsen
in polderlandschap
kijk, alle bomen
schuingewaaid door de zachte
westenwind
(N.D.) 23-12-15

  • een andere vriendin bezorgde mij met een mail onderstaand pareltje; tot mijn verwondering ontdekte ik dat wij beiden op de kortste dag van het jaar – zonder van elkaar af te weten – een wit veertje cadeau kregen.

doorheen mijn tranen
brengt een wit hemels veertje
warme zonnestralen
(Sabine Pauwaert) 21-12-15

  • en dan heb ik het nog niet gehad over al het moois dat ik lees op het profiel van heel wat van mijn FB-vrienden, onder meer:

a writer
Do you have to be tormented,
to be a writer?
Can you be optimistic,
a romantic,
take life lighter,
and still be good?
Or is what one writes,
too shallow,
too small,
or just to plain?
Is everyday life,
spoken about in words,
but coming deep from within,
interesting enough,
to spill inc on paper?
Every quote,
sentence, poem or book,
it’s all worth it,
because it’s freedom.

(Debora Kyndt) 9-11-12

  • en van mijn vriend-dichter

It is better to die eating chocolate
than to live without it.
(get.) Marcus chocoholic

(Marcus Cumberlege) 17-12-15

  • en om af te sluiten een Elfje van Christine De Vries, de vrouw die mij aanzette om te schrijven nadat ik haar eerste boek Dagboek als Spiegel had gelezen

lichter
wordt het
ook in mij
grote zwaarte lost op
dankbaar

(get. Christine De Vries) 23-12-15

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 23 december 2015

(bron afbeelding 1 Christine De Vries/Shodo )
(bron afbeelding 2 Anky Floris’ Levenskunstwinkel)

feeën voor verstrooide oma’s

~ Viviane Van Pottelberghe

365 dagen verwondering – DAG 244

IMG_1117

Op een dag als vandaag – een dag waarop zon en regen met elkaar verstoppertje spelen – besliste een oma om samen met haar kleinzoon van vijf toch een uitstapje naar Knokke-Zoute te maken. Zij parkeerde parmantig haar auto in de omgeving van de Appelzakstraat en had daar zelfs enkele  Doorgaan met het lezen van “feeën voor verstrooide oma’s”

kaal geschoren

~ Viviane Van Pottelberghe

365 dagen verwondering – DAG 168

IMG_6403

Vorige week nog in volle bloei, vandaag uitgebloed en … kaal geschoren.

IMG_6396 IMG_0792

En over dit laatste gaat mijn verwondering.  Ik had beloofd aan mijn echtgenoot om vandaag te helpen snoeien, althans voor de takken waarvoor een ladder van doen is.  Maar toen ik op de ladder stond met een snoeischaar met zo’n lange stelen Doorgaan met het lezen van “kaal geschoren”