365 dagen verwondering
Na enige dagen vakantie voel ik mij altijd nieuwsgierig bij mijn thuiskomst. Vanuit die nieuwsgierigheid ledig ik na mijn echte ook mijn digitale brievenbus en bekijk ik mijn vakantiefoto’s op het computerscherm.Doorgaan met het lezen van “van nieuwsgierig naar dankbaar – pantoum”
Vorige maand schreef ik een bericht – met dezelfde titel en afbeelding – over een nieuw project van vivapo: het schrijfsalon(*).
Ook vandaag werd ik verwacht ten huyze van J.
Toen ik deze namiddag uit mijn auto stapte, werd de voordeur geopend door een onzichtbare hand, voor mij een teken aan de wand. Ik voelde mij welkom en dat werd bevestigd door de tinteling in de ogen van mijn gastvrouw die op mij zat te wachten. Zij nodigde mij uit om in de lift te stappen op weg naar onze schrijfplek op de eerste verdieping, met zicht op de tuin. Toen ik goed en wel was geïnstalleerd gaf de zon nog eens flink van katoen – een welkomstzoen? – vooraleer zich achter het wolkendek te verschuilen.
Naar analogie met het thema van de schrijfnesten in maart zou het vandaag een culinair schrijfsalon worden. Bij de voorbereiding van het programma volgde ik echter mijn intuïtie : ik beperkte mij tot drie schrijfvormen (**): elfje, woordgedicht en rondgedicht. En dat bleek een schot in de roos, want met slechts deze drie eenvoudige schrijfvormen hebben we deze namiddag heel veel bereikt. Het is nog maar eens bewezen: less is more. We beleefden samen ontzettend veel pret tijdens het schrijven maar ook tijdens het aan elkaar voorlezen van onze verzinsels. We inspireerden elkaar over en weer voor onze schrijfsels met nu en dan een dubbele bodem.
Schrijven we in het schrijfnest met een pen op papier, mijn gastvrouw maakt gebruik van gespecialiseerde apparatuur om zich digitaal uit te drukken en heeft meer tijd nodig dan een schrijvende mens. Tussen twee schrijfsels in zat ik vol respect en bewondering te kijken naar de manier waarop mijn gastvrouw schrijft en naar het geduld dat zij daarvoor inzet. Ik volgde nieuwsgierig de weg die de laserstraal aflegt tussen haar bril en afwisselend het digitale toetsenbord en het computerscherm. Vol spanning zat ik te wachten tot telkens één letter op het computerscherm tevoorschijn kwam.
Zoals je eerder kon lezen heb ik het schrijfsalon ten huyze van J. twee petjes op: zowel dat van begeleider als van deelnemer. Ben je benieuwd naar mijn oogst als deelnemer?
Ik startte met twee elfjes waarin ik de naam van mijn favoriete groente gebruik
lotte
op een
bedje van prei
met een glaasje wijn
erbijlotte
en prei
horen bij elkaar
zoals wortelen bij Vlaamse
stoverij
andijvie
ik ken
je wel maar
ik lust je nietecht
andijvie
witte saus
kan niet door
de beugel wel door
vergiet
Samen met mijn innerlijke kind
Aan een fleurig gedekte tafel
Bestel ik mijn lievelingsnagerecht
Altijd goed gemutst en geklutst
Yoepie
Ober komt er aan en zegt aarzelend
Nagerecht voor mevrouw en een tweede sabayon … ook voor mevrouw???
Chocolade daarHou ik ontzettend vanOok en vooral van die donkere.Chocolade mousse is echterOok niet te versmaden.Laat maar komenAl dieDonkere geneugten.En uiteraard hoort daar eenMok geurende koffie bijOm de bittere maar oh zo lekkere smaak te versterken.U kan mij verblijden, verleiden enSussen met een chocoladetruffel ook al zijnSinterklaasEn mijn verjaardag reeds lang voorbij.
vruchtronde vormzacht als fluweelsap smaakt zoetin mijn mondeen tongstrelendeframboos
framboosgeel enalle tinten rooseen echte smaakbomin fluweelzachte huidmijn favorietefruit
mangodanst metmij een tangodoor haar groenedanstenue zie ikhaar geel-e-maalnu
Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 15 maart 2016
bron foto: vivapo
(*) Heb je interesse om vivapo’s schrijfsalon bij jou thuis uit te nodigen dan vind je hier meer info.
(**) in een toelichting vind je de structuur van een aantal schrijfvormen die we in het Schrijfnest gebruiken; de structuur van een rondgedicht is als volgt:
woord
woord woord
woord woord woord
woord woord woord
woord woord woord
woord woord
woord
Toen ik vanmiddag door een lange straat liep in Brugge zag ik aan het raam van een drankgelegenheid een sticker met de aankondiging voor een anti-valentijnscocktail.
Ik onthield mij Doorgaan met het lezen van “valentijnscocktail”
365 dagen verwondering – DAG 347
Het derde luik van mijn GELUKsdag met mijn kleindochter speelde zich ’s avonds af (over luik 1 en 2 had ik het gisteren en eergisteren). Doorgaan met het lezen van “GELUKsdag – deel 3”
365 dagen verwondering – DAG 343
Op 11 november liet ik je kennis maken met Herfst in het Schrijfnest, vandaag laat ik je binnen kijken in het Schrijfnest dat op woensdag 2 en woensdag 9 december plaatsvond in Let’s Co & Co te Brugge.
365 dagen verwondering – DAG 315
Er kwamen vandaag maar liefst veertien dames – van allerlei pluimage – aangevlogen in het SchrijfNEST te Brugge.
365 dagen verwondering – DAG 294
Er kwamen vandaag vijf dames – van allerlei pluimage – aangevlogen in het SchrijfNEST te Brugge.
365 dagen verwondering – DAG 292
In mijn bericht over een oefening in dankbaarheid kondigde ik reeds de start van het Schrijfkaffee in Let’s Co & Co aan . Dit initiatief kreeg echter een nieuwe naam nog voor het kon van start gaan. Het zit zo … Doorgaan met het lezen van “vogels van diverse pluimage in het schrijfNEST”
365 dagen verwondering – DAG 286
In het kader van de week van de geestelijke gezondheidszorg van 5 tot 11 oktober 2015 werd door het Netwerk GGZ regio Noord-West-Vlaanderen een aantal projecten voorbereid om het taboe rond geestelijke gezondheidszorg te doorbreken. Doorgaan met het lezen van “dankbaar verwonderd – 02”
365 dagen verwondering – DAG 281
Je kon het zondag al lezen in het bericht Rood. Tijdens mijn wandeling in het Domeinbos Kampveld werd mijn aandacht vooral getrokken door alles wat in de natuur rood gekleurd was. Paddestoelen met rode hoedjes vond ik er echter niet. Doorgaan met het lezen van “zo blij als een kind”
