zes woorden verhaal – koken (2)

confituur of jam voor mijn boterham?

©vivapo – 1/12/2016

Deze week is het thema van de schrijfuitdaging van Marion Driessen (Doldriest) voor het zeswoordverhaal: KOKEN. Inderdaad, ik ging gisteren reeds op haar uitnodiging in! Waarom ik haar vandaag een tweede inzending bezorg kan je onderaan dit bericht lezen.

p1010861

Marion is een Nederlandse vrouw, veronderstel ik. Mijn Volle Maan Collage van november herinnert mij er aan “ga niet uit van veronderstellingen”.  Op haar Facebook profiel lees ik dat Marion in Breda woont.  Maar is ze dan een Nederlandse? Met deze inzending hengel ik naar een bevestiging van mijn veronderstelling.

Ik ben een Vlaamse en dat is geen veronderstelling. Via Marion’s website kom ik contact met – hoofdzakelijk – Nederlandse bloggers (want ze heeft ook Engelstalige volgers). Ondertussen zijn een aantal volgers van mijn vivapo’s blogs (*) ondertussen volgers van Doldriest (**) geworden en vice versa. Ik ervaar Doldriest als een draaischijf waar Nederlandse en Vlaamse bloggers elkaar virtueel ontmoeten en op een zachte manier naar blogs over de grens worden geleid, telkens vanuit de interesse voor de Nederlandse taal. Marion doet die schijf op een heel creatieve en prikkelende manier draaien. Ze bedenkt tal van korte schrijfopdrachten.

Al spreken en schrijven wij ogenschijnlijk dezelfde taal, toch zijn er heel wat nuances in de schrijfsels van Nederlanders en Vlamingen.  En nèt die nuances zijn een verrijking en een bron van inspiratie voor wie graag schrijft. Beschouw dit logje dan maar als een dank-je-wel aan Marion én haar Nederlandse volgers.

Om terug te koppelen naar mijn zes-woorden-verhaal-met-beeld van vandaag: als Vlaamse huisvrouw maak ik ieder jaar confituur met fruit uit ons huurtuintje. Heerlijk vind ik dat.  Maar ik genoot dit jaar ook van heerlijke jam tijdens snippervakanties in Nederland.

Zelfs Wikepedia spreekt mij niét tegen: “Verder is er ook een duidelijk verschil in woordkeuze tussen jam en confituur: het woord jam wordt vooral in Nederland gebruikt en confituur vooral in België.”

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 1 december 2016

foto: vivapo

(*) vivapo’ blogs: Verwondering Mijmeren op papier / Natuurbeleving
(**) blog Doldriest

 

 

‘t SchrijfNEST

Vanochtend hoorde ik mijn echtgenoot verwonderd vragen : “ben je vergeten een blog-bericht te schrijven?”.

Het zal hem wellicht ontgaan zijn dat ik eind 2015 een periode van het dagelijks publiceren van mijn verwondering heb afgesloten en dat ik vanaf 1/1/2016 mezelf de vrijheid gun om te publiceren wanneer het mij uitkomt, zelfs meerdere keren per dag als de inspiratie hoog opborrelt.

Er komt op die manier voor mij meer tijd vrij om blogs van anderen te lezen. Een foto op een blog met natuurfotografie die ik al een hele tijd volg inspireerde mij gisteren voor het maken van een Haiku. De beheerder van de blog – tevens de fotografe van die prachtige foto – gaf mij toestemming om dit beeld te gebruiken (maar daarover meer in een volgend bericht).

Gisteren ontmoette ik voor het eerst Chantal. Ik kende haar niet persoonlijk maar volgde wel haar blog Schrijfselssite die sinds 3 januari 2016 online staat. Tot mijn verwondering las ik vandaag een bericht met als titel ‘t SchrijfNEST.  Er ging bij mij een belletje rinkelen. Ik las de eerste paragraaf en dat wekte nog meer nieuwsgierig bij mij op.

Sedert een paar maanden zie ik regelmatig berichtjes voorbijkomen op Facebook over ’t Schrijfnest. Maar omdat mijn jaar in 2015 al voldoende van uitdagingen voorzien was, neem ik pas vanaf 2016 de uitdaging aan.
Ik heb voor bepaalde dingen een lange aanloopperiode nodig. Ik zie iets, het spreekt me aan, ik laat het bezinken, ik twijfel, ik zie het opnieuw en alles begint van voor af aan. Maar omdat het me blijft prikkelen, geef ik eraan toe.
Ik heb me dus ingeschreven voor het schrijfnest.
Mijn vaste voornemen voor dit jaar is immers meer aandacht te geven aan het schrijven en dit lijkt me de ideale uitdaging ervoor. Ik wil mijn pen slijpen en verscherpen. Het lijkt me leuk om dit niet helemaal in mijn eentje te moeten doen.

Ik wil mijn pen slijpen en verscherpen.  Geef toe … dat klinkt toch als muziek in de oren?  En dan heb ik het nog niet gehad over het Elfje waarmee Chantal haar bericht afsluit.

’t Schrijfnest
nieuwe uitdaging
mijn pen bijslijpen
verwonderd ontvangen wat komt
verbinding.

Wil je weten hoe het voor Chantal verder verliep in het Schrijfnest(*)?  Lees dan het volledig artikel ‘t SchrijfNEST. Tip: lees ook de vier artikels die aan dit bericht voorafgaan.

Om eerlijk te zijn – en ik zie geen reden om dat niét te zijn – de rest van het verhaal klonk mij als een symfonie in de oren.

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 7 januari 2016

(Bron afbeelding: Schrijfselssite)

(*) Ook jij bent welkom in het Schrijfnest dat ik begeleid op de eerste en tweede woensdagnamiddag van de maand. Er zijn nog enkele plaatsen vrij op woensdag 13 januari.

via ragfijne draadjes verbonden

365 dagen verwondering – DAG 107

Spider_vdg

Vandaag schrijf ik mijn 107° bericht op deze blog en mijn 18° bericht op vivapo’s stiltedagboek; deze laatste is gekoppeld aan de campagne #30 dagen stilte zoeken. De hoogste tijd dus voor een gewetensonderzoek, vind ik zelf. Doorgaan met het lezen van “via ragfijne draadjes verbonden”

Stiltezones in de trein?

365 dagen verwondering – DAG 52

Koploper Interieur

Op een blog die ik volg las ik een verhaal met als titel de stiltecoupé. Het bleek over een stiltecoupé in een Nederlandse trein te gaan. Verwonderd en nieuwsgierig snuisterde ik op het www en kwam zo terecht op de site van de Nederlandse Spoorwegen die blijkbaar Doorgaan met het lezen van “Stiltezones in de trein?”