Alternatief cv

‘Een spoedcursus creatief schrijven‘ … dat trok me over de schreef om in te tekenen op deze workshop op zondag 1 augustus in tVaartje te Lissewege.

Tot mijn verbazing was ik de enige kandidaat en ik werd hartelijk verwelkomd door Jennifer Vrielinck, auteur van Ondine, een boek dat voor mij leest als een trein. Ik had het de vorige vrijdag gekocht tijdens de wekelijkse bijeenkomst van praatje@tvaartje in Lissewege. Daar had ik Jennifer en haar dochter Marit voor het eerst ontmoet en voelde ik onmiddellijk een ‘klik’ met moeder en dochter. Ook Marit zat die zondag rond de tafel. Ik had – zoals gevraagd – naast een pen ook een schaar, lijmstift en wat tijdschriften meegebracht. Het was een bewuste keuze om geen exemplaren van Happinez mee te brengen. De titels en foto’s waren té voorspelbaar voor het maken van een ‘manifest’ dacht ik.

Jennifer nodigde mij uit om mijn ogen te sluiten en te luisteren naar de klanken die zij liet horen. In een mum van tijd werd ik gekatapulteerd naar ’t Roodhof in Oostkamp waar ik verschillende jaren actief emotioneel lichaamswerk en meditatie had gevolgd. De toon was gezet. Ik mocht mijn ogen openen, bladeren door tijdschriften, teksten en afbeeldingen uitknippen die mijn aandacht trokken en herinneringen opriepen die ik mondeling deelde met Jennifer. Tot mijn verwondering bleken sommige personages uit mijn levensverhaal bekenden te zijn van Jennifer waardoor ik ogenschijnlijk afdwaalde van de bedoeling van de workshop. Niets bleek minder waar. Tijdens het vertellen bleef ik knippen en woorden en afbeeldingen kleven op een groot blad. Tot mijn verwondering zag ik mezelf onbewust prentjes over reeds gekleefde afbeeldingen plakken. Alsof mijn handen werden gestuurd door een innerlijke autoriteit. Die beweging was ook Jennifer niet ontgaan. Ik had ‘iets’ in beweging gezet en in die beweging zat blijkbaar de kiem van mijn nog te schrijven manifest.

Ik werd uitgenodigd om op de keerzijde van mijn collage te schrijven hoe anderen mij zien, wat mijn kracht is, wat mij motiveert en vooral waarom ik doe wat ik doe. Ik antwoordde hierop in steekwoorden die ik in potlood en in hoofdletters neerschreef. ALLES HEEFT ZIN EN BETEKENIS zette ik onbewust in een kadertje. Volgens Jennifer was het de bedoeling om alle notities uit te zuiveren tot een alternatief curriculum vitae dat kon worden gepubliceerd … mijn eigen manifest dus. Op dat moment zag ik dat niet zitten. Ik wilde mijn notities laten rusten.

Over het daaropvolgend weekend schreef ik:

De titel van mijn handboekje ‘mijmeren op papier – schrijfvormen van a tot z’ bracht mij op het idee om mijn notities te herwerken tot kernwoorden van a tot z die ik vervolgens gebruikte in een alternatief cv dat ik aan Het Leven richtte.