#satur9sphotochallenge 08

In de zomer van 2020 vond ’t SchrijfNest op dinsdagnamiddag een plek in tVaartje te Lissewege, waar ik op dinsdagnamiddag als vrijwilliger Mijmeren op papier begeleidde. Met korte, speelse opdrachten zorg ik er in zo’n workshop voor dat de pennen als vanzelf in beweging komen. Iedereen kan meedoen, wie al vaker heeft geschreven, maar evengoed wie nog nooit iets creatiefs op papier heeft gezet. Het gaat niet over foutloos  schrijven, wel om het samen schrijven en het delen van de schrijfoogst, om het proces.

Wat gebeurt er als een deelnemer geen pen kan vasthouden omdat ze haar handen niet kan gebruiken? Wat gebeurt er als die deelnemer met aandacht luistert naar de teksten van anderen maar zelf onverstaanbaar is als ze haar eigen poëtische tekst wil delen? J., de deelneemster ken ik al jaren. Zij nam regelmatig deel aan activiteiten die ik in de natuur heb begeleid, zelfs aan lachyoga aan zee, altijd met een persoonlijke assistent aan haar zijde. De jonge vrouw die haar op 21 juli vergezelde kende ik nog niet. Ze had geen ervaring met schrijfworkshops, laat staan met schrijfvormen. En toch nam die jonge vrouw voortreffelijk de rol van secretaris en spreekbuis waar. Toen alle deelnemers een geschikte schrijfplek hadden ingenomen in de boomgaard liet J. zich door een oude appelaar inspireren voor een haiku. Ik keek oogluikend toe en voelde mij ontroerd door de liefdevolle manier waarop het tweetal met elkaar omging.

Oude appelaar

in boomgaard. Symbiose

baart pennevruchten

Voor de 8° foto-uitdaging van SATUR9’S WORLD bladerde ik door mijn foto-archief. Acht foto’s kwamen in aanmerking voor het thema liefde. Ik weerhield alleen de laatste foto en schreef er een haibun bij.
Een haibun is een literair genre, waarbij een kort stukje proza wordt gecombineerd met poëzie, meer bepaald één of meerdere haiku’s.

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 14 maart 2021
foto: ©vivapo – 21 juli 2020