Tien boeken – dag 8

Dit is het boek op dag 8 (*) : ‘NOOIT MEER TYPEN – De schrijfmachinecollectie van W.F. Hermans’.

Willem Frederik Hermans (1921-1995) was een verwoed verzamelaar van typemachines: op het einde van zijn leven telde zijn collectie 161 exemplaren. Zijn collectie was niet alleen omvangrijk, maar ook uiteenlopend: van een Mignon uit 1877, via de iconische rode ibm tot een kleine, zwarte Underwood portable uit de jaren dertig. Een selectie uit deze rijke verzameling is voor Nooit meer typen magistraal in beeld gebracht door kunstfotograaf Philippe Debeerst.
Peter Terrin, Christophe Vekeman en Dirk van Weelden schreven ieder een persoonlijke bijdrage. Vekeman is een groot bewonderaar van Willem Frederik Hermans, Terrin een trouw gebruiker en bijna geobsedeerd verzamelaar van schrijfmachines, en Dirk van Weelden schrijft al sinds zijn debuut in 1987 op mechanische schrijfmachines. Dit schitterend vormgegeven boek is een eerbetoon aan een groot schrijver, maar bovenal aan de verzamelaar en zijn oog- en oorstrelende collectie typemachines. (Bron)

Voor een recensie van Hans Renders verwijs ik naar bol.com.
Voor een inkijk in het boek verwijs ik naar Armée de Verre.
Voor een impressie van ’t SchrijfNest dat ik op 23 maart 2019 heb begeleid in boekhandel Limerick te Gent waar de Hermans collectie wordt tentoongesteld, verwijs ik naar de blog mijmeren op papier en vivapo mijmert creatief.

Mijn achtste uitnodiging heb ik bezorgd aan LindaD.
Ik ontmoette Linda voor het eerst op 1 juli 1970 toen zij als zeventienjarige het secretariaat van WER-WES kwam vervoegen. Dat was wellicht om één van de collega’s te vervangen die er reeds waren toen ik er op 3 juli 1967 startte: Nicole (hoofd van het secretariaat), Betty en Norma. Enkele weken na Linda’s komst werd ook Françoise aangeworven. Ik zie ons 3-en nog naast elkaar zitten in het kantoor op de eerste verdieping van een statig herenhuis, langs de Dijver, met ons gezicht naar de muur gericht waarachter een eerbiedwaardige ingenieur (ir. J.M.L. Demeyere) zijn kantoor had. Tijdens zomerse dagen hoorden wij de bootsmannen naar die ‘kristallen’ ramen verwijzen. Hun stem door de micro overstemde het ratelen van onze machines. Wij lachten in ons vuistje, de toeristen werden beetgenomen.
Linda en ik hebben nog gebruik gemaakt van stencils (*) die we voor grote tabellen horizontaal invoerden op mechanische (Olympia? Remington?) typemachines met een grote (zware) ‘wagen’ die wij op het eind van iedere regel met een metalen hendel verplaatsten. Door het veelvuldig gebruik konden we ons daarin spiegelen. Tikfouten werden toen verbeterd met roze correctievloeistof.  Later maakten we kennis met typemachines met een correctielint en nog later met elektrische Olivetti’s met een gladde en golvende carrosserie. Bij de keuze van een ander lettertype dienden we een ander ‘bolletje’ te gebruiken. Als laatste stap deden de windows computers hun intrede in het secretariaat, tot spijt van Ivan Landuyt (hoofd van de afdeling Ontwikkelingssamenwerking) die de toenmalige directie niet kon overtuigen om alle collega’s – net als hij en zijn secretaresse – met Apple te laten werken. Toen ik in 1980 op bevallingsrust ging werkte ik nog steeds op een elektrische typemachine. Ik maakte van twee jaar onbetaald verlof gebruik om door zelfstudie vertrouwd te raken met computer en printer.
Wijlen Ivan Landuyt heeft het nog meegemaakt dat ik na mijn pensionering secretaris werd van ASB (Apple Senioren Brugge). Ik mag er maandelijks Linda verwelkomen die sinds haar pensionering geen enkele ledenvergadering mist in LDC De Garve.

Een leuk detail: Linda is vandaag jarig.
Van harte gefeliciteerd Linda, we hebben als collega’s samen een hele schrijfmachine-weg afgelegd, als vrienden timmeren we elke dag weer aan de toekomst!

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 8 oktober 2019

(*) Ik heb op 30/9/19 de uitnodiging van Anky Floris geaccepteerd om op mijn FB profiel tien dagen een omslag van een boek te plaatsen. Tien Boeken die mij raakten, die mij hebben beïnvloed of waar ik veel plezier aan heb beleefd of nog beleef.
Op mijn FB profiel is de afspraak: één per dag, geen uitleg, geen kritiek, alleen de omslag.
Iedere dag nodig ik iemand uit om hetzelfde te doen. Lezen is leuk en kan veel meer gedaan worden! Ik neem echter de vrijheid om op deze blog enige reflectie te delen, ik graaf als het ware in mijn geheugen.

(**) Ik heb op zolder nog een stencilmachine staan, een gelijkaardig model zoals wij op kantoor gebruikten! Iemand interesse? Hij blijft daar wellicht staan tot ik verhuis en  ‘sterke’ mannen hem langs twee trappen naar beneden willen brengen.

Bron afbeeldingen:
afbeelding inzet: bol.com
overige: @rtpicFred