#kunstenaarsafspraakje (commitment – n° 7 – 09b)

In het kader van het Brugge galerie weekend, geïnspireerd door het thema Liquid City – Vloeibare stad van de Triënnale Brugge 2018

bezocht ik vandaag zes van de acht(*) medewerkende galerieën:

• Galerie Broes (Nieuwe Gentweg 49), onderwerp van het vorig logje.
• Galerie Pinsart (Genthof 21) waar het kunstwerk rope van Ief Spincemaille mij de toegang versperde en ik rechtsomkeert (**) maakte.
• Galerie Vanlandschoote (Genthof 29) waar vooral het werk van Michel Martens (gekke spiegels) mijn aandacht trok.
• 44 Gallery (Genthof 44) waar ik de toelichting van de galeriehouder over de vloeibare beelden van Marc Schepers erg kon smaken. Verleden (archiefbeelden) en heden (hedendaagse beelden) vloeien samen, onder meer rond het thema migratie.
• Absolute Art Gallery (Dijver 5) waar ik onder de indruk was van de mixed media werken van Wim Ricourt (aluminium, foto, verf), vooral toen de galeriehoudster speciaal voor mij de lichten doofde en de werken een ware metamorfose ondergingen.
• Black Swan Gallery (Langerei 24); de verhelderende toelichting van Kristoff Tillieu zorgde ervoor dat ik link tussen de tentoongestelde werken beter kon begrijpen. Ook hier vormde Liquid City – Vloeibare stad de inspiratie voor het concept van de tentoonstelling Impact van het hoogst onwaarschijnlijke.

De locatie van Black Swan Gallery straalt een specifieke sfeer uit. In een huiselijk labyrint vinden de werken hun plaats. De setting nodigt uit om een dialoog met de werken aan te gaan in een één-op-één relatie.

De kunstenaars van Impact van het hoogst onwaarschijnlijke zoeken naar antwoorden op de uitdagingen voor de samenleving, gaande van thema’s als immigratie, industrialisatie tot wapenwedloop. Vanuit het idee van de vloeibare maatschappij wordt verwezen naar verandering of onzekerheid, beweging en vernieuwing.
Deze tentoonstelling schetst een beeld van de impact die het hoogst onwaarschijnlijke, het onmogelijke, “de zwarte zwaan”, kan hebben.  Een toevallige gebeurtenis, zoals een natuurfenomeen of een bijzondere ontmoeting, kan ons leven bepalen. De kunst kan de bezoekers inspireren met nieuwe inzichten en nieuwe perspectieven en een echte impact hebben. (Bron)

Ik nam zelf geen notities maar herinner mij onder meer:
-“Compression” (luchtledig getrokken bloemen)
– 24 uur natuur

– de (Brugse) geschiedenis
– “le tank passe” (le temps passe)

– “la peau du lait”
– de S.O.S. (Save Our Stars) boot met de reddingsboeien (Brexit)
– de heilige koe
-“souvenir de Bruxelles”
– het deksel van de doodskist van Maria.

Er was nog veel meer.  Ik hoop er nog even op bezoek te kunnen gaan voor de tentoonstelling ten einde loopt op 16 september (’s namiddags tijdens de weekends).

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 19 augustus 2018

Bron foto’s

(*) De overige twee locaties bezocht ik wegens tijdsgebrek niet: Galerie Thomas Serruys (Keersstraat 2) en kind of oj (Guido Gezellelaan 36).
(**) Taalweetje. Tot voor kort gebruikte ik – zoals heel veel Vlamingen – de uitdrukking ‘rechtsomkeer maken’. Toen ik op de GPS van een collega het woord ‘rechtsomkeert‘ hoorde, heb ik het opgezocht.
De uitdrukking is wel degelijk “rechtsomkeert maken”, “rechtsomkeert” met een t op het einde dus. (Bron)