Daisy loopt samen met andere kinderen op de speelplaats van de Papnunnen (*) in de Langestraat. De echte naam van de school is Sint-Vincentius a Paulo (**). Die moeilijke naam kent ze uit een boekje over het leven van die heilige man. Op de kaft staat een foto van hem en een non met net zo’n witte kap op haar hoofd als de nonnen van de Papnunnen. Waarom de nonnen van haar school Papnunnen worden genoemd weet ze niet (***). Ze vraagt zich af of het iets te maken heeft met die wijde witte kap. Bij iedere stap die de nonnen zetten danst boven hun hoofd een vlinder met grote witte vleugels (****).
Hierboven staat de inleiding van mijn kort verhaal “een dag uit het leven van Daisy T.” Daisy T. wist niet waarom de nonnen van haar school papnonnen werden genoemd. Als auteur weet ik het ondertussen wel. Dat vind ik nu zo leuk aan korte verhalen schrijven. Je kan je fantasie de vrije loop laten én er tezelfdertijd – dank zij het internet – wijzer van worden.
Een gedeelte van wat ik heb ontdekt kan je hieronder lezen. Ben je nieuwsgierig naar het vervolg van het verhaal van Daisy, dan nodig ik je graag uit op “een dag uit het leven van Daisy T.” te lezen.
Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 29 maart 2018
(*) Papnunnen is dialect voor Papnonnen.
Op de website van Erfgoed Brugge wordt vermeld: “…een zuster van de orde van Sint-Vincentius a Paulo, in de volksmond ‘papnon’ genoemd”.
(**) Op de website van Erfgoed Brugge wordt vermeld: “Voormalig klooster van de zusters van de Heilige Vincentius a Paulo (1894-1983)”
(***) Op de website van Erfgoed Brugge wordt vermeld: “… Marie-Thérèse De Bie liet ook per testament een eeuwigdurend legaat na van 940 Fr per jaar te storten aan de CBG (Commissie van de Burgerlijke Godshuizen, een voorloper van de huidige OCMW) ten voordele van de bewaarschool , waarvan 900 Fr moest besteed worden aan een soepbedeling telkenjaar in de wintertijd door de Dochters van Liefde aan de kinderen van de school. Door die soepbedeling kregen de Dochters van Liefde de bijnaam van papnonnetjes. Ze werden daardoor onder bevolking zeer populair…”
(****) worden ook vliegkappen genoemd.
Op de website van Het geheugen van Tilburg wordt vermeld: “In de volksmond werden deze zusters ‘de Vliegkappen’ genoemd; officieel ‘Dochters van Liefde van de H. Vincentius à Paulo’.”
Bron afbeelding
viviane's Blog 
Leuk Viviane. Ik heb me ook aan het schrijven van korte verhalen gezet.
Ik kijk er al naar uit Bea.
Je herkent wellicht het vertrekpunt van het eerste verhaal over DaisyT: één van de opdrachten van Marjon Sarneel voor de freewriting (in Breskens). Kan je raden wie haar echtgenoot is?
Ik dacht dat jij Daisy was? Jouw echtgenoot dus?
ha ha ha ha Bea; Daisy’s echtgenoot is – gelukkig – niet mijn echtgenoot maar Wouter Tierentyn!
“Een dag uit het leven van Daisy T.” is (sinds gisteren) de start van een nieuwe reeks korte semi autobiografische verhalen!
Wie weet vloeien beide verhaalreeksen ooit in elkaar!
net een hele oude familiefoto geërfd waarop maar liefst drie nonnen staan, een papnon “met vlerken” zoals mijn vader zei en twee in zwart en wit habijt gekleed, benedictinessen?? met zo’n brede kap kon je toch enkel zijwaarts door de deur? nu weet ik waar de “pap” vandaan komt; dank u viviane
die ‘vlerken’, ik vermoed dat ik dat méér heb gehoord dan die ‘vleugels’ Kristien.
Inderdaad leuk die research in je korte verhalen verwerken. Toevallig had ik zelf ook wat inspiratie voor een zeer kort verhaal, maar meestal ben ik lui en schrijf ik uit mijn fantasie. 😉 Het lezen van dit stukje zorgt echter dat ik ook wel weer eens korte onderzoekjes wil doen. Wie weet!
ik kijk er al naar uit Stefanie; dank trouwens voor jouw reactie, maakt me super blij!
Deze blijk ik gemist te hebben maar maak het nu goed.Heel leuk verhaal waarin velen dingen zullen herkennen