Het thema van ’t SchrijfNest vandaag was Mooie herinneringen. Voor de pauze werd een lijstje gemaakt, een sprinter geschreven en een open vraag beantwoord aan de hand van een foto van een (groot)ouder.
Na de onderbreking voor een hapje en een drankje lieten we ons door onze eigen teksten inspireren om een aantal gedichten te schrijven in een schrijfvorm naar keuze. Op de blog Mijmeren op papier kan je binnenkort de oogst van de deelnemers lezen. Mijn oogst deel ik in een tweetal logjes.
We eindigden met een deelronde waarin de deelnemers niet alleen drie van hun teksten lieten horen – met de nodige flair en/of hilariteit – maar ook welke (groot)ouder hiervoor model stond. Blijkbaar was de keuze van die (groot)ouder voor de meesten niet voor de hand liggend, ja zelfs verrassend. Toen we uitzonderlijk ook bij de start een deelronde hielden vernamen we immers dat een aantal onder ons pas ter plekke een keuze hadden gemaakt uit een reeks meegebrachte foto’s .
Brachten deze oefeningen (*) ons in contact met een leuke of waardevolle herinnering, ze wierpen voor de meesten een nieuw én verrassend licht op de relatie met de (groot)ouder die zij – meestal onbewust – voor deze oefeningen hadden gekozen.
Mijn keuze viel op mijn mama, Odette Van Moerbeke (1926-2014).
Spiegelelfje
ontbijt
op moederdag
jouw gedekte tafel
ik bracht boterkoeken mee
zalig
zalig
momenten van samen zijn
in jouw flat
de Gulden
Kamer©vivapo – 17/5/2017
Rondeel
ons ritueeltje
ALLES KOMT GOED
oefening in VERTROUWENons ritueeltje
ALLES IS GOED
oefening in LEVEN in het NUALLES KOMT GOED
ons ritueeltje©vivapo – 17/5/2017
Zandloper
jij was de bezieler
van het spel
op donderdagnamiddag
Rummikub
jij deelde
de lakens uit
zij missen jouw bedding©vivapo – 17/5/2017
Een hartelijke groet, Viviane Van Pottelberghe – 17 mei 2017
(*) naar een idee van Marianne Panneman
Bron foto Rummikub
Mensen zijn vaak creatiever dan ze dachten.Mooi werk.
Verrassend, verrijkend, verhelderend, verdiepend, spiegelend…
Super namiddag Viviane… ik koos mijne Bompapa uit om mooie herinneringen naar boven te halen… één van de titels van mijn schrijfsels is: “de appel valt niet ver van de boom”!
Ik ben wel van plan om dezelfde denk- en schrijfoefening te doen met Marraine, Mamie en Papie…
Het deel- en luistermoment met de deelnemers was ook heel intens, zowel vrolijk als heel diepgaand…
Mijn verslag van deze namiddag volgt één van de dagen op mijn blog.
Reikhalzend kijk ik er naar uit!
Prachtige ode aan je moeder!