’t SchrijfNest maart – 03

De rijke schakering aan geuren die wij dagelijks ruiken, kunnen wij nauwelijks onder woorden brengen. Steek je neus maar eens in de lucht, snuif maar eens goed. Wat ruik je? ‘Eehh… het ruikt hier wel lekker.’ De meeste mensen hebben de grootste moeite om geuren een naam te geven. Veel verder dan ‘lekker’ of ‘fris’ dan wel ‘vies’ of ‘muf’ komen de meesten niet. Of zij gaan het concreet omschrijven. Voor sommigen is muf dan zoiets als ‘een vochtige kelderlucht’, anderen omschrijven muf als ‘havermout die te lang in de bus heeft gezeten’. (Henk Hellema)

Net als de deelnemers schreef ik in ’t SchrijfNest van 1 maart rond het thema geur herinneringen een rondeel en een villanelle. Op 15 maart werden er rondgedichten, pantoums, villanelle’s, sneeuwballen en rondelen geschreven. De oogst van 1 maart  kan je lezen op de blog Mijmeren op papier en hier vind je te gelegener tijd wat op 15 maart uit de pennen kwam.

Tien geuren passeerden de revue. En alhoewel ik zelf de vloeistoffen en substanties in de genummerde flesjes had gedeponeerd kon ik slechts negen geuren herkennen.  Niet de herkenning van de geuren, maar de herinneringen die de geuren opriepen was van belang. Ik ging aan de slag met de geur van azijn om via een eerste omweg – een sprinter – bij het woord roggevleugel uit te komen.  Verrassend wat een schat aan woorden de tweede omweg – een associatieketting – mij bezorgde, waar ik verder mee aan de slag kon.

In dit logje beperk ik mij tot mijn eerste tekst: een rondgedicht over de … roggevleugel!

Roggevleugel
gekookt in
azijn en water.
enkele dagen koel
bewaren in zijn
eigen gelei.
Delicatesse.

©vivapo – 15/3/2017

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 16 maart 2017

12 gedachten over “’t SchrijfNest maart – 03

  1. Ik werd 30 jaar geleden frontaal aangereden , bij alle zware kwetsuren verloor ik ook mijn geur..er werd gezegd dar ik er over loog.Ik kreeg er ook geen vergoeding voor Na al die tijd is de reukzin nooit terug gekomen.En zo zit k in hoogzomer op een bankje en probeer me telkens weer voot te stellen hoe het rook.Geuren omschrijven is best moeilijk.daar sta ik niet versteld van

    1. Marylou je maakt mij nieuwsgierig. In mijn vriendenkring zijn er slechtzienden. Door het wegvallen van hun ‘zicht’ staan andere zintuigen op scherp. Is dat ook zo als het ‘ruiken’ wegvalt? Zou dat één van de redenen kunnen zijn waarom jij zoveel en zo scherp ziet, wat leidt tot jouw prachtige (natuur)foto’s?

  2. Als kind lustte ik het niet. Ik was meer gefixeerd op de trillingen van de gelei en vond dat toen nogal akelig. Maar, eenmaal kind af ging ik zelfs op zoek naar het recept uit mijn jeugd om het na te maken. Zalig toch hé, hoe verhalen verhalen oproepen? Mooi!

Reacties zijn gesloten.