I spread my wings and fly

Wendingen en keringen
in een labyrint vol licht.
Laat ik het Licht toe in mijn hart?

Laat ik liefde toe
terwijl ik wandel?
Wendingen en keringen.

Vol vertrouwen neem ik
de weg naar binnen.
Laat ik het Licht toe in mijn hart?

Een lichtend vuur
dat nooit meer dooft.
Wendingen en keringen.

Ik adem in, ik adem uit,
voel dat ik leef.
Ik laat het Licht toe in mijn hart!

Licht vult mijn geest, hart en ziel.
I spread my light and shine.
Wendingen en keringen.
I spread my wings and fly.

©vivapo – 3/2/2017

Voor het vierde jaar op rij zorgde de vzw Oneindige voor een prachtig licht-labyrint in de Abdij van Zevenkerken op 2 februari. Rika en Dirk bouwden samen met hun team een lichtlabyrint met 750 kaarsjes. Conny (Klanklichaam) en Saskia zorgden voor de muzikale omlijsting tijdens het zielezingen.

Voor mij is de combinatie van ingetogen tot uitbundig zingen met het lopen van het labyrint een bijzondere ervaring, ter plekke maar ook later op de dag. De wendingen en keringen in het labyrint laten zich trouwens ook zien op mijn pad in het dagelijks leven. En dat is niet te verwonderen.

Wie door een labyrint loopt, begint aan een weg van verandering. Met deze woorden schetst Gernot CONDOLINI in zijn boek ‘In een labyrint jezelf ontdekken” de betekenis die het lopen van een labyrint – effectief of in gedachten – kan hebben.

Het lichtlabyrint staat ondertussen opnieuw in mijn agenda geprikt op 2 februari 2018.
Ik schaar mij opnieuw achter het elfje dat ik op 6/2/2016 heb geschreven.

Van harte, Viviane Van Pottelberghe, 3 februari 2017

foto’s:  Rika Vandevenne
elfje: vivapo