Op vrijdag 30 december vond de laatste wandelen in stilte bij Nieuwe Maan plaats. Dat was – uitzonderlijk – in de namiddag gepland. En dat kwam mij goed uit (dank u Universum) want zowel in de voormiddag als ’s avonds had ik onverwacht een autorit Brugge-Gent-Brugge op mijn programma staan.
Tijdens de ochtendrit kon ik genieten van de pracht van de natuur. Ik kon toen geen foto’s nemen maar de beelden staan op mijn netvlies gegrift. Het was puur genieten.
de
goudgele zon
gaf de aarde
een kus en stond
opop
akkers weiden bomen en
struiken lag een
laagje schitterende
rijp©vivapo – 2/1/2017
Voor het thema “leren om te groeien” van deze stiltewandeling liet ik mij inspireren door een podcast van Coach Jan die ik pas de avond tevoren had beluisterd (trouwens de allereerste podcast die ik beluisterde).
Stapte ik aanvankelijk in mijn comfortzone – we wandelden richting de duin waar we bij de vorige Nieuwe Maan onze wandeling noodgedwongen hadden stop gezet – het leek even dat ik mij in mijn paniekzone bevond. De hardbevroren en met bladeren bedekte bodem was spekglad geworden door de druppels ijs.
zonlicht
koestert takken
bevroren rijp smelt
lopen over parels
op het bladerdek
angst of vertrouwen
evenwicht
©vivapo – 2/1/2017
Zoals dat meer gebeurt tijdens wandelen in stilte was alle aandacht gericht op bewust stappen en bewust zijn. ‘Onze’ duin was een ideale oefenplek voor een aantal wandeloefeningen geïnspireerd door Thich Nhat Hanh: stappen met aandacht voor het contact van je voeten met de aarde, stappen op het ritme van een in- en een uitademing, je stappen tellen bij het in- en uitademen. We stapten echter niet alleen rond het duin maar met bewuste aandacht ook de duin op en af.
In de loop van de namiddag wandelde de wijsvinger van de deelnemers regelmatig door een hartlabyrint waarin ze na afloop hun ervaringen konden neerschrijven. Bij het herlezen zwom één woord naar boven waarmee ze thuis konden mijmeren op papier. Je kan hun schrijfsels lezen op deze pagina. Met het woord dat bij mij kwam bovendrijven maakte ik:
Zelf beslissen
En verantwoordelijkheid
Leren nemen
Voor mijn keuzes
En voorkeuren.
Risico’s nemen,
Tegen stroom varen,
Roeien met
Onvermoede riemen.
Uit eigen
Wijsheid putten
En leven in het
Nu.
©vivapo – 2/1/2017
Met dit Spiegel-elfje, rondgedicht en woordgedicht heb ook ik de aangereikte huistaak afgewerkt.
Als begeleider van deze activiteit ervaar ik een openbloeien van zelfvertrouwen. De voorbereiding beperkte zich tot het kiezen van het thema en het printen van een hartlabyrint. Vol vertrouwen liet ik de rest over aan mijn intuïtie en aan de inspiratie die mij tijdens de stiltewandeling zou ingegeven worden. Ik ben mij bewust dat ik hierin heel wat gegroeid ben tijdens 2016. Een vruchtbaar jaar, waarvoor ik ontzettend dankbaar ben.
Voor wie wil deelnemen aan één van de volgende stiltewandelingen verwijs ik naar deze pagina.
Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 2 januari 2016
foto’s: vivapo
Leuk om te herlezen en te herbeleven Viviane.
Ik had vandaag al een mijmering over mijn groeizone, comfortzone en paniekzone… gelukkig zit ik in mijn groeizone…
Misschien kom je deze mijmering wel uit onverwachte hoek eens tegen…
ja hoor, zelfs sneller dan (je) verwacht! Bravo!
Dank je, Viviane
Mag ik je nog veel aangename activiteiten toewensen in 2017..Knappe ijskoude foto’s
dank je Marylou.
Mooi, Viviane!
dank je Ingrid.
Heel mooi! Ik krijg er zin in en zou graag meewandelen tijdens de volgende vakantie!
Wat een supermooie foto’s en woordgedichtes! Genoten!
dank je Erika. ’n fijne dag verder!