zes woorden verhaal – koken

wanneer oma en kleinkinderen samen koken …

©vivapo – 30/11/2016

Deze week is het thema van de schrijfuitdaging van Marion Driessen (Doldriest) voor het zeswoordverhaal: KOKEN.

img_3544

wanneer
oma en
kleinkinderen samen koken
ziet opa enkel lachende
gezichten

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 30 november 2016

foto: vivapo

16 gedachten over “zes woorden verhaal – koken

    1. dank Bea. ik twijfelde echter aan mijn ‘inzending’; zou dit zes-woorden-verhaald-met-beeld ook een zes-woorden-verhaal zonder beeld zijn.

      1. Zeer zeker Viviane! Als ik mijn ogen sluit, zie ik je in een pot staan roeren met twee lachende kindertjes op een stoel naast je en een opa die in de hoek van de keuken zit. Opa draagt geruite pantoffels, hij kijkt boven zijn krant en er verschijnt een zalige glimlach op z’n gezicht. Hij denkt ‘wat is het hier toch goed en wat heb ik een fantastische vrouw en kleinkinderen. Hier zit een gelukzak…’

      2. Een geboren verteller ben jij, zo’n fantasie in gedachten én in woordenschat; ik benijd je wel een beetje, neen … je inspireert me! Schreef je ooit al een boek,of denk je er aan om een boek te schrijven ?

      3. Dank Viviane, maar zo goed ben ik nu ook weer niet… Ik heb een klein boekje geschreven n.a.v. een schrijfwedstrijd over ‘buitenechtelijke kinderen’ maar ik vind het niet goed genoeg om mee naar buiten te komen. Maar je brengt me wel op een idee om het te herschrijven. In kleine stukjes dan. Iedere week een deeltje via mijn blog.
        En Viviane, moest je weten hoe ik jou benijd… of beter hoe jij mij inspireert… wat fantastisch hoe jij je creativiteit kan uitleven en de zin van het leven kan beleven. Ik zit nog teveel in een strak pak (job) die mijn creativiteit afremt. Dat frustreert me soms.

      4. Vandaag kreeg ik een eerste mail (van 25 mails) van iemand die mensen tot kerstmist (gratis) begeleidt om een boek te schrijven. Ik vroeg mij af … waarom schreef ik mij eigenlijk in op deze reeks? Ik heb geen onderwerp, geen titel, noch inhoudstafel (iets wat wél nodig is, zo blijkt).
        Nu weet ik het. Ik schreef mij in … om die link door te geven aan anderen (zo ik voel me weer ‘doorgeefluik’ een ‘rol’ die ik al jaaaaaren vervul, maar die sinds ik de eerste pagina las van Julia Cameron’s “Artist Way”, een positieve betekenis kreeg).
        Jou stuur ik alvast de link door, met een HARTELIJKE groet!

  1. Het is niet alleen een verhaal op zich, het is de beginzin van vele vrolijke en mooi verhalen, Viviane. Een verhaal dat allerlei vervolgen kan hebben. En als klap op de vuurpijl is daar dan ook nog die grappige foto. Erg leuk!

Reacties zijn gesloten.