hoe je luistert is wat je hoort

Ik heb het recept om bergen te verzetten vandaag wel héél letterlijk genomen.

Ik nam vanochtend pen en papier mee naar ons huurtuintje in Tillegem om er mijn ochtendsprinter te schrijven. Terwijl ik honderduit zat te genieten van de ochtendzon werd ik mij onder het schrijven bewust van het verkeer op de nabijgelegen autoweg.

hoe
je kijkt
is wat je
ziet, hoe je
luistert is wat
je hoort,
ook!

Na mijn ochtendsprinter luisterde ik verder met gesloten ogen.  Ik hoorde geen verkeer, ik hoorde…

met
gesloten ogen
luister ik naar
geluiden op de autoweg
concert

concert
luisteren met ontvankelijk hart
ik stroom mee
met vibrerende
klanken

#236/366-©vivapo

Vanavond zat ik met een boek van Kristien Bonneure op schoot in ons achtertuintje.  Ook nu weer had ik pen en papier bij de hand.

Ik geniet van de stilte.
Ik zit in mijn tuintje met Stil Leven op schoot.

De avond valt rondom mij, de lucht is nog helder .
Ik hou van het vallen van de avond.

Ik zit in mijn tuintje met Stil Leven op schoot.
Ik geniet van het alleen ZIJN.
Ik hou van het vallen van de avond.

De dagdagelijkse geluiden vallen stil.
Ik geniet van het alleen ZIJN.

Ik nestel mij in een deken van rust.
De dagdagelijkse geluiden vallen stil.
Andere geluiden dienen zich aan.

Ik nestel mij in een deken van rust.
Ik voel mij geborgen.

Andere geluiden dienen zich aan.
Ik luister met een ontvankelijk hart.
Ik voel mij geborgen.

De avond valt rondom mij, de lucht is nog helder .
Ik luister met een ontvankelijk hart.
Ik geniet van de stilte.

Ik had gelukkig mijn fototoestel bij de hand om één van die andere geluiden voor de lens te halen.

Het recept om bergen te verzetten deed ik ook deze namiddag alle eer aan.  Maar daarover meer in een volgend logje.

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 23 augustus 2016