Nederigheid.
Al weet ik hoe het moet,
geef ik mijn ervaringen door,
ben ik de begeleider,maak ik tijd vrij voor sociale contacten,
voel ik mij dankbaar
voor de missie en de taak die ik mag vervullen,toch streef ik naar een vrij bestaan en
probeer ik indruk te maken door te pronken met succes.Ondanks een netwerk aan contacten
ben ik bang dat ik anderen lastig val
en voel ik me kwetsbaar als ik hulp moet vragen,
oefen ik controle uit op wat ik vrij geef.Zet ik dan toch stappen om hulp te vragen
dan voel ik dat we op dezelfde energie stromen
en door het Universum worden begeleid.©vivapo – 4/8/2016
Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 4 augustus 2016
(*) ontstaan vanuit een opdracht voor de e-cursus ‘Passievol verlangen’ aangereikt door Christine De Vries (Shodo) – opdracht 27: bouwpakket
Een oprechte zelfreflectie… Jeetje, dit gaat over mij…
Inderdaad, een mooie zelfreflectie die ik niet kan en mag tegenspreken. Misschien mag ik iets in de kantlijn plaatsen: ik herken heel wat Viviane in wat je schrijft, maar het pronken met succes herken ik niet. Ik zie een grote inzet, een warme betrokkenheid en een contente Viviane na een geslaagde opdracht. Zonder iets af te doen aan wat je schrijft wou ik dit toch vertellen…
Daar wil ik mij bij aansluiten….”pronken” dat herken ik net, maar je mag terecht “fier” zijn….