Deelnemers die komen proeven van de workshop Mijmeren op papier – schrijvend naar kunst kijken – komen soms nog één of meerdere keren terug. Een uitdaging voor mij om het sjabloon van de workshop (*) telkens aan te passen zodat het ook voor deze deelnemers verrassend blijft.Vorige zondag werd ik zelf verrast toen één van de deelnemers mij een baksteen liet zien waarop zij één van de opdrachten van een vorige workshop had uitgewerkt: schrijf jouw ervaring over ‘de kunst van het kijken’ in een woordgedicht.
Daar groeit iets
En daar kiemt ietsKijk hoe mooi
Uit het niets
Naar boven
Sstil
Tracht te zwijgenVoor dit wonder
Aanschouw dit reiken
Naar de hemelHoor!
Engelen juichen
Trouw en gezwindKijk even dieper
In jou ook
Ja zeker
Kiemt
Een ongekend leven
Neem dat maar aan…(LutV)
Al lijkt deze dakpan voor jou – lezer van dit logje – misschien een doodgewone dakbedekking, voor mij is dat zeker niet het geval. Lut schreef dit – als blijk van onze vriendschap die ontloken is door het samen schrijven in het Schrijfnest en in tVaartje – op een Pottelberg-dakpan – die zij met een speciale intentie heeft aangekocht. Dit dakpannen-gedicht prijkt ondertussen in mijn tuin. Ik schreef hierover zelf ook een woordgedicht dat zal te lezen zijn in een volgend logje.
Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 26 juli 2016
foto: vivapo
(*) deze workshop begeleid ik ook op zondag 31 juli (van 11u tot 13u) in tVaartje te Lissewege
viviane's Blog 
Wat een schitterend en origineel geschenk!
Prachtig: het woordgedicht, de dakpan en daartussen de vriendschap!
Wat een prachtig verhaal en een originele Pottelberg dakpan.
Wat worden wij toch omringd door lieve mensen.
Ontroerend!