Wekt het verwondering dat mijn schrijfsels – woordgedichten in het kader van een externe schrijfopdracht (*) – geïnspireerd worden door de initiaties lachyoga die ik op de zondagen in juli mag begeleiden in tVaartje te Lissewege?
Lachend het kind in jezelf (h)erkennen
Ademen, bewegen, zingen, lachen en stil zijn
Contact met jezelf en anderen
Ho ho ha ha ha
Yin en Yang, luidruchtig en ingetogen
Op het strand, in het park of in het bos
Geel is de kleur van blijdschap en van de
Aankondiging van vivapo’s workshopsKlinkende klanken
Rollen uit je mond
Een lachbad als
Een klankbad
Totale ontlading
Jouw blij geluid
Een echo van jouw gevoel
Schateren en tateren, wat een gejoelGelukkig en blij
Evenwaardig voor mij
Loop ik geluk achterna
Uit wanhoop of verdriet
Kijk ik niet wat blijdschap mij biedt
Zalig is dat gevoel
Alles stroomt in mij
Lachen zingen en dansen
Ik geniet van alle kansen
Gelukkig ik blijfKijk ik met mijn neus, dan
Laat ik mij door geuren leiden.
En ruik ik met mijn ogen dan
Uit de geur zich door de kleur.
Rozen associeer ik met liefde
En iedere kleur heeft een eigen geur.
Neemt ook de liefde de geur van een kleur in?©vivapo – 21/7/2016
Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 21 juli 2016
fotocollage: ©Suzy Debuck
(*) ontstaan vanuit een opdracht van de e-cursus ‘Passievol verlangen’ aangereikt door Christine De Vries (Shodo) – opdracht 17 – week 2 – A, B, C, D
Wat geweldig dit….. zit hier grinnikend met een lach van oor tot oor