Schrijfnest 11 mei – handen spreken

Handen spreken was ook het thema van het Schrijfnest op 11 mei 2016.

Als inleiding luisterden de deelnemers aandachtig naar het gedicht ‘handen’ van Marinus van den Berg en naar ‘handen’ van Toon Hermans (zie onderaan deze pagina).

Zij stelden zich aan elkaar voor nadat ze met bewuste aandacht hun eigen handen hadden bekeken en tekenden dan de contouren van hun handen als input voor één of meerdere elfjes.

Uit een aantal afbeeldingen met handen kozen zij er eentje dat hen raakte. Aan de hand van een lijstje maakten zij dan één of meerdere rondgedichten.

Na de pauze lieten zij zich door een tweede afbeelding met handen inspireren om een pantoum te maken, hun eerste pantoum in het Schrijfnest.

Zij lieten hun eigen handen spreken via een tekening. Thuis werkten zij deze tekening verder af met een (cirkel)gedicht.

Hun schrijfsels én tekening van hun eigen handen, vind je terug op een pagina die daarvoor is voorbehouden: één voor 4 mei en één voor 11 mei. Voor mijn schrijfsels van 4 mei verwijs ik naar dit bericht.

Hieronder vind je achtereenvolgens mijn elfjes, rondgedicht en pantoum van vandaag.

twee elfjes – mijn handen spreken

rood / is de / kleur van en / het gevoel in mijn / handen

high / five geef / me de hand / wij zijn één zei / jij

©vivapo-11/5/2016

twee rondgedichten – handen spreken

gevouwen
handen rusten
mijn schouders voelen
jouw vertrouwde handen
we zijn samen
in vriendschap
verbonden

kijk
eens aan
wij steunen elkaar
wij bemoedigen elkaar
wij vertrouwen elkaar
sinds jaren

samen

©vivapo-11/5/2016

pantoum – handen spreken

Ik ontmoet twee hartsvriendinnen

Ik ontmoet hen in het bos

Ik zie twee sportieve dames

die het heel goed met elkaar kunnen vinden

Ik ontmoet hen in het bos

Net als zij hou ik van de natuur 

die het heel goed met elkaar vinden

Heel natuurlijk toch?

Net als zij hou ik van de natuur 

Ik ontmoet daar mezelf zoals ik echt ben

Heel natuurlijk toch?

Zonder masker of vermomming

Ik ontmoet daar mezelf zoals ik echt ben

zowel met mijn pijn en verdriet als met mijn blijheid en een lach

Zonder masker of vermomming

Zalig gewoon

zowel met mijn pijn en verdriet als met mijn blijheid en een lach

Ik zie twee sportieve dames

Zalig gewoon

Ik ontmoet twee hartsvriendinnen

©vivapo-11/5/2016

Ook tijdens één van de workshops Mijmeren op papier die ik deze zomer in Lissewege begeleid, werken we met andere opdrachten rond het thema ‘handen’.

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 11 mei 2016

handen
(Toon Hermans – uit: ik heb je lief)

Dit zijn mijn handen
Hou ze vast
En blijf een beetje hier

Dit zijn mijn handen
Hou ze vast
Het zijn er samen vier

Twee handen – ach wat moet ik er mee
Vier is veel meer – veel meer dan twee

Dit zijn mijn handen
Hou ze vast
En blijf een beetje bij me
Handen
(Marinus van den Berg)

Gelukkig is de mens,
Die tot het einde
Handen mogen voelen die goed doen.
De hand die met aandacht wast.
De hand die met zorg aankleedt.
De hand die met liefde kamt.
De hand die met tact aanraakt.
De hand die met het hart troost.

Géén mens kan leven
Zonder die hand, die teder is, die behoedt,
Die beschermt en bemoediging uitstraalt.

Tot het einde toe
Verlangt de mens naar die hand,
Totdat
Er die andere hand is,
Die alle wonden geneest,
Die alle pijn heelt,
Die alle tranen wist.

Tot die tijd
Kunnen onze handen een voorproef zijn
Van “die handen”,
En handen, voeten geven aan de liefde die onmisbaar is.