#Ideeënsafari deel 4 – verken de grenzen

Momenteel ben ik betrokken bij twee schrijf-uitdagingen.
(1) Gedurende tien dagen is dat met de Ideeënsafari – waar de titel van dit blogbericht naar verwijst – waarbij ik om de twee dagen een opdracht krijg van Sigrid  van Iersel. De opdracht voor de vierde etappe: Ga op pad en kijk waar je tegen grenzen oploopt. Maak er een foto of een tekening van en doe daar iets mee, in mijn geval: schrijf een blogbericht.
(2) Sinds januari krijg ik iedere week een schrijfopdracht voor het Levenskunst-dagboek van Anky Floris.
Ik kijk telkens verrast op van de synchroniciteit in mijn schrijf-engagementen.
Dit was Anky’s boodschap: Een nieuwe week en dus een nieuw thema: Verbinden. 
Ik hoop dat je je deze week realiseert hoe verbonden je bent met allerlei mensen en dingen. En wat een verrijking dat kan zijn in je leven. 

De eerste grens waar ik tegen op liep lag in mijn eigen huis, meer bepaald op de zolderverdieping. Bij het openen van de deur was het meteen duidelijk: de maat is vol, NU dient er opgeruimd! En daar ben ik gisteren aan begonnen.  Er hangt – voor mij althans – een mooi verhaal aan vast.

De eerste doos die ik onder handen nam vertelde iets over mezelf, waar ik helemaal geen weet (meer) van had.  Blijkt dat ik in 2006 – tien jaar geleden dus – voor het laatst met volle moed was gestart met opruimen.  Ik benadruk … gestart. Ik doorbladerde toen blijkbaar een massa tijdschriften, scheurde er bladzijden uit en stopte ze in mappen.  Gelukkig heb ik toen het overtollige papier wél opgeruimd. Ik hoop dat ik de afgeknipte teksten en quotes niet stiekem ergens opgeslagen heb.

Foto’s, afbeeldingen en artikels die mij toen op één of andere manier hebben aangesproken of geraakt passeerden de revue. Wat ik vandaag – tien jaar later – ontdek maakt mij mij bewust hoe ik verbonden ben met allerlei mensen en dingen. Blijkbaar was ik toen in de ban van de chakra’s want ik heb heel wat afbeeldingen netjes per kleur in mapjes geklasseerd. Op iedere map prijkt het logo van Vlaanderen, wat mij eraan herinnert dat ik die mapjes toen op kantoor van het stort redde, nadat ze in de vuilnisbak waren gekieperd. Herken je mijn aanleg voor ‘hergebruik’ en ‘sparen voor later’? Benevens het logo draagt ieder map een opschrift: natuur, dieren, communicatie (!), mensen, vrouwen én handen.

Wat ik toen met het thema ‘handen’ voor ogen had kan ik mij niet herinneren.  Wat ik wél weet is dat die ‘handen’ mij gisteren inspireerden voor nieuwe oefeningen voor het Schrijfnest. Net voor middernacht werkte ik de oefeningen uit voor het Schrijfnest van 4 en 11 mei en schreef ik dit elfje:

handen
verbinden mensen
mijn handen verbinden
herinneringen met heden en
toekomst
#119/366-©vivapo

Deze namiddag ging ik dan écht op pad om te kijken waar ik – buiten mijn huis – tegen grenzen op zou lopen. Maar daarover kan je meer lezen in een volgend bericht.

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 29 april 2016