Sinds enkele maanden volg ik de e-cursus Levenskunstspel bij Anky Floris. Iedere week wordt een thema aangereikt. Voor mij telkens een uitnodiging om te oefenen in het creatief, meditatief en reflectief schrijven. Ik maak dan gebruik van een aantal schrijfvormen die ik te gelegener tijd ook wil aanreiken in het Schrijfnest: ochtendpagina’s of sprinters, elfjes, spiegel-elfjes of ketting-elfjes, een haiku of een beeldhaiku, een rondgedicht of rondeel, pantoum of vilanelle (*).
Rond het thema van deze week – zelfzorg – schreef ik zo-even een pantoum. Een pantoum bevat twintig regels die aan een aantal voorwaarden dienen te voldoen (**).
Ik kies deze week voor zelfzorg.
Ik zit in mijn kamerjas voor het raam.
Ik zie wuivende bamboe en zonnige wolken.
Schrijvend reflecteer ik over het thema zelfzorg.
Ik zit in mijn kamerjas voor het raam.
De ochtend is reeds half voorbij, oppert mijn innerlijke criticus.
Schrijvend reflecteer ik over het thema zelfzorg.
Ik neem er alle tijd voor.
De ochtend is reeds half voorbij, oppert mijn innerlijke criticus.
Ik voel een glimlach ontluiken.
Ik neem er alle tijd voor.
Ik knipoog naar mijn innerlijke criticus.
Ik voel een glimlach ontluiken.
Het werkt ontwapenend.
Ik knipoog naar mijn innerlijke criticus
en voel me ontspannen.
Het werkt ontwapenend.
Ik zie wuivende bamboe en zonnige wolken
en voel me ontspannen.
Ik kies deze week voor zelfzorg.©vivapo-29/3/2016
En zoals gewoonlijk inspireert de ene schrijfvorm ook weer voor een andere, in dit geval een Elfje.
met
een knipoog
ontwapen ik mijn
innerlijke criticus zonnige wolken
glimlachen#089/366-©vivapo
Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 29 maart 2016
(bron foto)
(bron afbeelding)
(*) wil je meer aan de weet komen over één van deze schrijfvormen, tik dan één van deze woorden in het zoekvenster van deze blog
(**) Bron info(*) pantoum – Happinez, jaargang 8, nummer 1, 2010
viviane's Blog 
Ik zit hier – nu het vakantie is en ik nog niet helemaal ben aangepast aan het zomeruur – ook te lang in mijn ochtendgewaad en voel me dan schuldig… maar na het lezen van jouw pantoum, is het helemaal over! Wat mooi geschreven! Nog een prettige dag!
weet je, voor mij is het geen vakantie meer, mijn innerlijke klok heeft zich ook nog niet aangepast aan het zomeruur, maar ik trek er mij niks van aan. Geniet nog van jouw vakantiedagen Bea.
Zo hoort het Viviane! Je bracht me op een idee. Ik hoop ook een pantoum te maken tijdens mijn vakantie. Schrijven, een heerlijke bezigheid!
Oh Bea, jouw reactie doet me heel veel plezier. Wanneer ik mij afvraag “zet ik niet té veel hyperlinks in mijn berichten?” dan voel ik mij een … leerkracht. Info & verwondering doorgeven is echter ook de reden waarom ik mijn schrijfsels op deze blog zet. Als iemand dat dan oppikt … dan voel ik mij gelukkig. Ik ben reeds meer dan 60 jaar een … ‘doorgeefluik’, al kijk ik nu met andere gevoelens naar dit woord. Ik kijk al uit naar jouw eerste pantoum op jouw blog Bea!
Ik vind de hyperlinks heel interessant en ben blij dat je mij iets bijleert en dat je zoveel deelt. Dus blijven doen. Oei, klink ik nu zelf niet teveel als een bevelende leerkracht? Soms lijd ik aan beroepsmisvorming en lijken mijn reacties op rapportcommentaren, wat uiteraard niet de bedoeling is.
Ook voor mij is het pure verwondering. Zolang we de verwondering behouden, zijn we gelukkige mensen, niet?
met verwondering, meer nog, met bewondering deel ik graag deze pantoum van @matroosbeek: http://beekblog.com/2016/03/29/meisjesrug/
wat een mooie pantoum.. tijdens het lezen werd ik er ook helemaal rustig van…. mss heb ik ook nood aan zelfzorg?