februari maan collage

In de wind houdt schoonmaak vermeldde ik terloops dat ik deze week vanuit een nieuwsgierige houding een collage had gemaakt zonder thema. Ik stond gewoon open voor afbeeldingen en teksten die mij raakten bij het doorbladeren van een tijdschrift uit 2013. Ik dacht ook niet na tijdens mijn keuze, ik scheurde er gewoon op los met als enige bedoeling de collage te gebruiken als inspiratie voor een schrijfopdracht in mijn dagboek. De collage ontstond als volgt: een avond bladeren en scheuren, de volgende ochtend kleefde ik de knipsels op een stuk karton en ’s avonds besliste ik om de schrijfopdracht te beginnen met de open zin: Mijn februari maan collage ziet er uit als …

Hieronder vind je een fragment uit mijn handgeschreven dagboek, aangevuld met enkele (gekleurde) accenten en informatieve (*)-verwijzingen die ik bij het overtypen heb toegevoegd. Onder mijn dagboekfragment vind je foto’s van de collage.

Mijn februari maan collage ziet er uit als … een weegschaal: een linker kant, een rechterkant, een centrum, een bovenkant en een onderkant.

Contact tussen mens en boom staat heel centraal, met daarom heen natuurelementen en een passiebloem en op een achtergrond een pagina uit een Engelstalig verklarend woordenboek. Mijn ogen merken het eerst de woorden CON’.TEM.PLATE verb  en CONT-TENT.ED adj. 1. satisfied op. Voor mij is dit een uitnodiging om verder te gaan met meditatieve natuurbeleving in het algemeen, en met wandelen in stilte en met bewuste aandacht bomen en jezelf ontmoeten in het bijzonder.

Bovenaan in het midden zie ik licht. Ik ervaar dit als een verwijzing naar mijn nieuwjaarsboodschap(*) en als een aanmoediging om mijn licht niet onder de korenmaat te zetten(**).
Onderaan in het midden – de basis van mijn collage – zie ik een handgeschreven tekst. Duidelijk een duwtje in de rug om te schrijven in mijn dagboek en om verder te gaan met mijn schrijfprojecten(***).

Aan de linkerzijde lees ik diverse uitnodigingen om naar binnen te gaan: luisteren naar mijn innerlijke stem, rustig zitten niets doen, opruimen, aandacht geven… naast een oproep tot puur wandelen en pure voeding. Voor mij een oproep tot meditatie, ver-inneren en puurheid.

De rechterzijde ervaar ik dan weer als een uitnodiging om mij naar buiten te richten door een mantra voor vrede, JA te zeggen tegen het Web, te nemen en te geven en mijn regenboog in alle kleuren te laten schijnen. Voor mij een hint naar mijn web-plannen die momenteel nog ondergronds aan het kiemen zijn. Het woord overgave boven de quote als je zingt, maak je contact met wat zich niet in woorden laat vangen ervaar ik dan weer als een vingerwijziging omdat mijn enthousiasme voor het wekelijks zingen in groep geslonken is. Heel verrassend is dan ook het woord IK naast de stemvork.  Een uitnodiging om mijn stem te laten horen? Maar de grootste verrassing is wel de foto van Jan Kortie, een foto die eerder al een plaats kreeg in mijn dagboek Innerlijk Pelgrimeren, na de workshop die ik bij Vanessa Matthijsen (****) heb gevolgd. Wat ik toen niet wist maar nu dus wel, is dat dit een foto is van Jan Kortie, een stembevrijder (*****). Duidelijker kan de aanmoediging – om mijn stem te laten horen in het Ontdekkingskoor – niet zijn.

Deze collage is duidelijk een oproep tot evenwicht tussen mij naar binnenen naar buiten richten met meditatie en contemplatie in de natuur als centraal thema.  Daarom geef ik mijn februari maan collage de titel BALANS.

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 28 februari 2016

foto’s: vivapo

(*) zie lichtpuntje zijn
(**) zie elfje 058/366
(***) zie #vivapo’s blog, #366 elfjes, #schrijfnest, #366 elfjes in 2016;  #elfjes in het gastenboek van Ardéfoo,
(****) zie Zinderen
(*****) zie interview in Happinez