365 dagen verwondering – DAG 349
Op gevaar af in herhaling te vallen waag ik het er toch op om voor de vijfde dag op rij een bericht te posten over GELUK.
Vanochtend stond het begeleiden met bewuste aandacht bomen en jezelf ontmoeten (*) op mijn programma. Voor de deelnemers die op eigen houtje een jaartraject boomoliën volgen kies ik iedere maand een locatie waar we één van de negen boomsoorten vinden uit de spiraal van Bouchardon. Vandaag was dat de hondsroos. Die is echter in het Brugse niet zo makkelijk te vinden. Althans niet voor mij, want zonder haar uitbundige bloemenpracht valt de hondsroos in dit seizoen weinig of niet op. Ik deed een oproep binnen L.E.T.S. Brugge en kreeg van drie collega-letsers een tip. Lucky-me!
De meest bruikbare tip hield in dat wij ons vanochtend richting de Heemtuin van Ryckevelde begaven, een eind stappen vanaf de parking. Voorzien van een stoeltje en een regenscherm volgden we het pad dat – tot mijn verwondering – ook voor rolstoelgebruikers toegankelijk is. Een pluim voor Natuur en Bos die daar oog voor heeft! Ik voel me dankbaar en gelukkig.
We kruisten echter geen rolstoelgebruikers maar joggende mannen op ons pad. Eigenlijk was het andersom. Nèt op het moment dat wij met bewuste aandacht én met gesloten ogen de natuur in ons opnamen via één van onze zintuigen – ruiken – kwam een tiental mannen in onze richting aangerend. Met bewuste aandacht … jezelf ontmoeten! Een eerste oefening werd ons zo maar aangeboden: neem ik mijn plaats in? zet ik een stap opzij? uit angst? uit zelfzorg? uit respect voor anderen?
We kregen nog een koekje van hetzelfde deeg toen de joggers ons even later een tweede keer voorbij liepen nèt toen we – netjes op een rij aan de rand van het pad – met bewuste aandacht én met gesloten ogen luisterden naar geluiden dichtbij en veraf. Met bewuste aandacht … jezelf ontmoeten! wat ervaar ik nu? welke gedachten? welke emoties? welk oordeel heb ik wanneer ik aangestoten word, wanneer ik mij niet respectvol behandeld voel? …
Nog voor we de Heemtuin en de hondsroos hadden bereikt werden ons reeds twee oefeningen aangereikt in het gewaar worden van dat wat is. Lucky-me!
Tijdens de visualisatie bij de hondsroos werden de deelnemers uitgenodigd om naar hun gevoelens te kijken en ze te respecteren: verdriet, boosheid, angst… Ik kon bij de voorbereiding vanochtend niet vermoeden dat de visualisatie zo naadloos zou aansluiten bij hun ervaringen op weg naar de Heemtuin. Ik voel me dankbaar voor die synchroniciteit.
Last but not least: tijdens de daaropvolgende spiegel- en schrijfoefeningen konden we in de nabijheid van de Hondsroos blijven zitten, zelfs zonder regenscherm want de regen bleef uit tot na afloop van deze natuurbeleving. Lucky-me!
Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 16 december 2015
(foto’s: vivapo)
(*) de volgende workshop met bewuste aandacht bomen en jezelf ontmoeten vindt plaats op woensdag 20 januari 2016 en verder iedere derde woensdag van de maand.
viviane's Blog 