365 dagen verwondering – DAG 340
In ons huurtuintje hebben wij een composthoop waar wij de resten van groenten en fruit, thee en koffiegruis van de voorbije week naar toe brengen, ook op een mooie herfstdag als vandaag. Meestal valt daar in deze tijd van het jaar weinig te beleven en neem ik zelden mijn fototoestel mee.
Vanmorgen kon ik die anders wel goed gebruiken want er wachtten mij een aantal verrassingen. Tot mijn verwondering stonden er nog enkele rozen in bloei. Tijdens het harken tussen de paardenmest ontdekten we een – voor ons – onbekende paddestoel. De aardperen die we dit jaar voor het eerst oogsten zijn een maatje groter dan hun soortgenoten vorig jaar. Gelukkig had ik mijn iPad wél op zak en kon ik al dat fraais in enkele beelden vatten.
Wat moeilijker scherp in beeld te krijgen is waren de ochtenddruppels die her en der glinsterden in het prille ochtendlicht. Als een kind dat op zoek gaat naar paaseieren in de tuin ging ik op jacht naar pareltjes die ontstaan door een samenspel van water en licht. Ik stopte ze één voor één in mijn mandje.
Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 7 december 2015
(foto’s: vivapo)
viviane's Blog 
De paddestoel die je op je composthoop ziet/zag staan is een Bekerzwam, die op zijn beurt familie is van de Zakjeszwammen. Het is ofwel een Bruine bekerzwam of een Vroege bekerzwam. De naam Vroege bekerzwam heeft niks met het voorjaar te maken, want die komt namelijk het ganse jaar voor.
Van harte dank voor deze toelichting Fernand. Deze blog heeft nu minstens twee natuurfreaks – pardon natuurkenners – onder haar volgers die er voor zorgen dat ik – natuurminnaar maar geen natuurkenner – en andere lezers heel wat nuttige informatie kunnen opsteken. Een warme groet!