365 dagen verwondering – DAG 317
Ook vanochtend startte ik mijn dag met een sprinter van tien minuten.
Voor het slapen gaan herlas ik mijn sprinter en maakte ik enkele elfjes, een rondeel en een sneeuwbal waarin de essentie van mijn ochtendlijke sprinter is vervat.
Schrijven
als hefboom
woorden borrelen op
uit een onvermoede bron.
Bevrijd.Schrijven
ervaar ik
als een hefboom,
een dommekracht die in
staat is om een deksteen
van de bron weg te halen.
Woorden borrelen onophoudelijk op en zoeken hun
weg door het landschap van berg en dal.
Iedere keer weer kijk ik met verwondering naar de
stroom van woorden en zinnen die naar hun bestemming sprinten.Ik
ervaar schrijven
als een onvoorwaardelijke
ontmoeting met mijn innerlijke
kind.Schrijven
bevrijdend
dagelijks
schrijven
zonder structuur
zonder censuur
bevrijdend
schrijven.(Viviane 13/11/2015)
Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 13/11/2015
(foto: Marc Ghyoot)
viviane's Blog 
Heel mooi Viviane,
Maar een rondeel ken ik niet, zal zeker voor het volgende schrijfnest zijn?
Intussen raak ik enorm geïnspireerd om allerlei neer te pennen…
Waarlijk, ik kom tot de vaststelling dat het schrijfnest mij aanzet en stimuleert om op creatieve wijze met woord en tekst om te gaan.
Dit kan zowel gaan om brieven, mails als om mondelinge communicatie…
Een nieuwe en boeiende dimensie in mijn leven.
Wordt ongetwijfeld vervolgd!!!
NicoleD
Ja Nicole, het rondeel staat op het schrijfnest programma van 9 december. Het ‘samen’ schrijven inspireert ook mij om te ‘durven’ schrijven zonder oordeel op het resultaat. Leuk om te ervaren dat dit ook bij anderen het geval is. Een hartelijke groet, Viviane