365 dagen verwondering – DAG 310
Toen ik vanmorgen ontwaakte voelde ik een niet te definiëren energie. Ik kan het best vergelijken met wat ik als kind voelde toen ik op schoolreis mocht of véél later toen ik met mijn schat op huwelijksreis vertrok en onze ouders ons uitwuifden op het perron. Ik tastte even mijn innerlijke af en ontdekte met enige verwondering dé reden. Niet ik, maar een dierbare vriendin gaat vandaag op reis. Zij stapt deze namiddag met haar geliefde in het huwelijksbootje.
Met enige ontroering herinner ik mij het ontluiken van hun relatie nadat de liefde voor muziek hen bij elkaar bracht. Sinds meer dan een jaar ben ik regelmatig getuige van de tederheid waarmee zij elkaar omringen en ervaar ik hoe zij bij elkaar thuishoren.
Twee aan
twee leven
wordt ebbe
en vloed
die vervloeien
in een eindeloos
teder gebaar.
Het is zoals
het land
en het water
steeds meer
thuishoren
bij elkaar.(Kris Gelaude)
Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 6 november 2015
viviane's Blog 