365 dagen verwondering – DAG 293
Maakten we er gisterenavond in het Ontdekkingskoor nog een grapje over – toen ik beloofde om niét mijn best te doen kreeg ik als reactie “het werd hoog tijd” te horen – vandaag viel ik bijna opnieuw in mijn valkuil…
Gezien mijn bericht gisteren met “DAG 299” startte, moest dat vandaag “DAG 300” zijn. Normaal gezien zouden er dus nog 65 dagen moeten volgen om 2015 rond te maken. Even checken … mijn telling klopt niet; ik heb duidelijk onderweg enkele steken laten vallen.
Ik ging op zoek naar de gevallen steken met de bedoeling om ze weer op te rapen. Tot ik vaststelde … een blog is geen breiwerk! Ik koos voor een andere optie: er een mouw aan breien en de teller terugdraaien.
Terug naar gisterenavond en naar het Ontdekkingskoor. Als afsluiter van onze bijeenkomst werden we uitgenodigd om te improviseren, ondersteund door een grondtoon. Ik liet mij meevoeren door de energie die in de cirkel circuleerde zoals een vis mee stroomt in de oceaan. Zelf hield ik de grondtoon aan en genoot ondertussen van de klanken die mij omringden. Ik deinde mee op de stroom van klanken, van het water, tot ik plots enkele klanken vanuit mijn buik naar boven voelde borrelen tot hoog boven de grondtoon. Even ben ik zelf verwonderd en blij verrast. Als een nieuwsgierig kind laat ik het nogmaals gebeuren, zonder mijn best te doen. Wauw, dàt is overgave … zalig.
Ook nadat de klanken in de cirkel zijn weg gedeind voelde ik mij stromen op de klanken diep in mij. Een heerlijke ervaring.
Katrien en Marc, dank voor deze aanmoediging!
Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 20 oktober 2015
(Bron afbeeldingen 1&2: internet)
(Bron afbeelding 3)