365 dagen verwondering – DAG 239
Het slaapritueel van mijn kleindochter van zeven is geëvolueerd van een verhaaltje lezen tot kaartjes lezen voor het slapen gaan.
Het bestaat uit verschillende stappen en ziet er in zijn geheel uit als volgt.
- we spreken af wie de drie doosjes* met kaartjes uit de lade mag halen én (want dat hoort er bij) de kaartjes op het bed in een roset of in een rij mag leggen
- we trekken allebei uit elke stapel één kaartje
- we lezen luidop ons eigen kaartje uit de eerste stapel – de knuffelkaartjes – én vertellen aan elkaar hoe wij dit kaartje verstaan
de “oh’s” zijn dan niet uit de lucht wanneer we beseffen dat het kaartje ons op het lijf geschreven is
4. we lezen luidop ons eigen kaartje uit de tweede stapel – de eigenwijsjes – én vertellen aan elkaar hoe wij dit kaartje verstaan
en hier zijn de “ah ja, zo zie jij dat…” en
“ah ha, is dat zo?” niet uit de lucht
5. we lezen luidop ons eigen kaartje uit de derde stapel – de ademspelkaartjes – doen samen de ademoefening en delen onze ervaring
deze kaartjes krijgen de meeste aandacht gezien deze oefeningen nieuw zijn voor mijn zevenjarige kleindochter. Maar het is heerlijk om – bijvoorbeeld bij het kaartje ‘opera’ – van elkaar te horen waar we de
aaa-, eee-, iii- en de ooo-klank voelen in ons lichaam
6. we maken een kopie van onze kaartjes om die later in het vakantiedagboek te plakken.
Zoals dat ook het geval is bij inzichtkaarten voor volwassenen, kiezen de juiste kaartjes ook kinderen (én hun oma) op het juiste moment.
Vanavond viel het eigenwijsje ik hou van mezelf in mijn kleindochter’s schoot.
De eigenwijsjes en knuffelkaartjes geven (groot)ouder en kind de mogelijkheid tot een fijn en warm gesprekje. Bijvoorbeeld: praten over kinderen die in de klas worden uitgelachen om hun uiterlijk of beperkingen én over de andere kinderen die dan beweren dat dit niét pesten is.
Nadat ik mijn kleindochter in bed had gestopt viel mij een inzichtmail** te binnen die ik eerder deze week in mijn digitale brievenbus binnen waaide.
Er zullen mensen zijn die jou prijzen.
Er zullen mensen zijn die jou verwerpen.
Maar hoe de mensen ook op je reageren;
het heeft niet veel met jou uit te staan.
Dat wat ze waarderen of verwerpen is
enkel hun eigen innerlijke ervaring.(Erik van Zuydam)
Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 19 augustus 2015
*Bron: afbeelding knuffelkaartjes
*Bron: afbeeldingen eigenwijsjes
*Bron: afbeeldingen ademspelkaarten van Helen Purperhart
**Bron Inzichtmail
Ik verzamel zichtkaartjes die mensen me ooit stuurden.Ze staan in een staander in huis en zijn een grote collectie geworden die me heel wat vertellen over de mensen die me ze stuurden.Sommige zijn al meer dan 60 jaar oud en heel wat mensen zijn ondertussen uit mijn leven verdwenen maar blijven toch nog altijd aanwezig.Een blik op de kaartjes is voldoende.