gelukkig zijn

365 dagen verwondering – DAG 224

Deze namiddag begeleid ik in het Kunstencentrum ’t Vaartje te Lissewege de workshop Mijmeren op papier – schrijvend naar kunst kijken. Toen ik gisterennamiddag op het gezellige terras van ’t Vaartje, samen met een vriendin zat te genieten van een verwenkoffie, kwam één van de kunstenaars ons groeten.  Gezien haar visuele beperking kon ze mij niet zien maar herkende ze wél mijn stem.  Er ontspon zich een geanimeerd gesprek. Ik deel hier graag haar zienswijze over gelukkig zijn.

De meeste mensen die ik ken zijn élke dag op zoek naar geluk, met als gevolg dat zij meer dagen ongelukkig zijn dan gelukkig, Ik ben élke dag gelukkig: telkens ik op stap ga ben ik  vergezeld door een vriend, mijn trouwe hond. Ik ontmoet dagelijks mensen met wie ik een praatje maak. Ik geniet van de bezoekers aan het Kunstencentrum ’t Vaartje en van de materie waarmee ik aan de slag ga. En als er al eens iets tegen zit – bvb. mijn bus die vertraging heeft waardoor ik dan mijn treinverbinding mis en te laat in ’t Vaartje ben – dan ben ik even ongelukkig.  Dit geeft tot gevolg dat ik meer dagen gelukkig ben dan ongelukkig.

Deze kunstenares raadde mij en mijn vriendin aan om een bezoek te brengen aan de Dark Art Room, waar trouwens iedereen onder begeleiding van een slechtziende gids kan voelen hoe het is te moeten leven in de duisternis en toch te genieten van kunst.

Haar collega vergezelde mij en mijn vriendin. Het was er volstrekt donker. Tot mijn verwondering ging ik echter met gesloten ogen op de tast. Ik voelde eerst aan de sokkel, dan aan het kunstwerk. Onze blinde gids nodigde ons uit om ook de materie van het abstracte kunstwerk te raden. We zaten er glad naast.

Mijn voelen schakelde plots over naar een andere versnelling: ik voelde niet alleen met mijn handen en vingers maar – zoals bij bomen – met mijn hele wezen, waardoor ik niet alleen bepaalde vormen en lijnen kon waarnemen maar ook de energie die de kunstenaar in het werk had gelegd.  Het benoemen van mijn ervaringen leidde mij tot mijn verwondering naar … de titel die de kunstenaar aan het kunstwerk had gegeven.  Wonderlijk!

Bewust verklap ik hier noch de titel van het kunstwerk, noch wat ik heb benoemd.  Ik gun potentiële bezoekers immers ook de volledige ervaring.  Nog tot eind augustus kan je elke namiddag (uitgezonderd op woensdag) terecht in het Kunstencentrum ’t Vaartje.

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 4 augustus 2015