365 dagen verwondering – DAG 221
Toen ik 65 werd bezorgde een lieve vriendin mij Het Elfen Orakel – boodschappen uit het rijk van de natuurgeesten. Het lag al die tijd tussen andere boeken tot vandaag. Er hoort bij dit boek een spel van 55 kaarten maar vooral het Voorwoord en het Nawoord in het boek trokken mijn aandacht.
Blijkbaar lag het boek te wachten tot ik de workshop Natuurwezens, dragers van het gevoel en de driedaagse natuurstage Communiceren en samenwerken met de natuur achter de rug had, waarover ik reeds enkele berichten postte op deze blog. Blijkbaar was ik er nog niet eerder klaar om te begrijpen wat Tiziana Mattera (op blz. 13 in het Elfen Orakel) bedoelt met:
…Ieder van ons die zijn of haar eigen individualiteit accepteert (wat niet betekent dat men afgescheiden is van de rest van de wereld), kan de eigen talenten ontdekken, en die in uitwisseling met andere individualiteiten aanbieden, net zoals iedere cel met alle andere samenwerkt voor het welzijn van het eigen organisme, ook als zij zich van elkaar onderscheiden…
Sylvie Hetzel had het tijdens de natuurstage, in haar lezing en (op blz. 16) in De natuur voorbij de Stilte over:
… De geiten hadden meer vertrouwen, ze waren vrolijk, vooral de jongere dieren. Ze hielden ervan om op ons te springen en onze kleren te pakken. Onder hen waren er die echt opgingen in de groep, terwijl anderen een meer uitgesproken karakter hadden. Eén onder hen vluchtte voortdurend uit de omheining om het zachter hooi te eten dat voor de jongere dieren bestemd was. Pierre begon dit vervelend te vinden. We ontvingen een verklaring over deze opstandige geit die wij ‘De Witte’ noemden. De Deva legde uit dat bepaalde dieren binnen de kudde meer geïndividualiseerd zijn en dat hun rol erin bestaat het collectieve bewustzijn van de kudde en van de soort te laten evolueren. De Witte was een ‘muterende’ geit. Eens we dit begrepen hadden, werd onze relatie met haar veel beter…
Tijdens de natuurstage was de oefening om je innerlijke kind in de natuur te ontmoeten totaal nieuw voor mij. Ik nam mij voor om deze oefening nog te herhalen. Vandaag verrasteTiziana Mattera mij (op blz. 199 in het Elfen Orakel) met een geleide visualisatie als gesneden koek onder de titel: Een bijzondere ontmoeting.
Ik nam hieruit volgende passage mee naar mijn ritueeltje voor Volle Maan.
“Voel je vrij je fouten te zien als leermeesters, waarvan je leren kunt, je hoeft je niet verslagen te voelen of te berusten”
Nadat ik het voor- en nawoord van het Elfen Orakel had gelezen was ik wel nieuwsgierig om ook eens met het orakelspel zelf aan de slag te gaan. Ik vroeg aan mijn Innerlijke Kind welke kaart het nodig had. De natuurgeest Allow bood creativiteit aan:
Mijn Innerlijke Kind heeft blijkbaar nood aan ‘klank’ en ‘beweging’. Enigszins verwonderd realiseer ik mij dat dit dezelfde boodschap is als tijdens de natuurstage.
Uit de stilte van je hart,
dat lang onbeweeglijk en in gedachten bleef,
zullen kleuren voortkomen,
en daaruit weer klanken,
die dansend in het universum zullen worden verstrooid.
en jij zult midden in die muziek zijn,
jouw sprookje zal beginnen
als je wilt.
Je hoeft niets anders
en niets heerlijkers te doen
dan te leven.
Geïnspireerd door deze tekst en door mijn Innerlijke Kind, danste ik na mijn volle maan ritueeltje op In de stilte van je hart (CD Universal Love van Ark).
Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 1 augustus 2015
viviane's Blog 
Mooi ! Xx Vera
Dag vivianne, wat heb ik genoten van dit verhaal. Het boek en de cd zijn genoteerd. Waar kan ik het vinden ,hier gewoon in de boekhandel anders kijk ik eens even bij bol.com grt sandra en nog een fijn weekend