In memory of my loved ones

365 dagen verwondering – DAG 100

Op 10 april kon je lezen hoe deelnemers aan de stiltewandeling in Ter Loo na afloop een plaatsje vonden op het zonnig terras van Het Andere Verhaal om er te genieten van wat lekkers.  Zelf bestelde ik een lekkere pannenkoek met een kop koffie. Toen ik op de nog enige vrije stoel plaats nam had ik een déjà-vu.

Vorig jaar, op 22 juni zat ik op dezelfde plek een pannenkoek te eten (weliswaar met een verfrissende Hagelander) in het gezelschap van mijn mama.

Wij hadden toen net een wandeling in het park achter de rug, terwijl ik haar voortduwde in haar rolwagen.  Oh wat was ze bang geweest toen ik met haar over de smalle bruggetjes reed en oh zo bezorgd toen ze voelde hoeveel kracht ik moest gebruiken om door het mulle zand te rijden. Ze dacht dat mijn pijnlijke knie het zou begeven (wat uiteraard niét het geval was).

Ze kwam graag in Ter Loo.  Ze haalde die namiddag herinneringen op aan het ontbijt in het ‘kasteel’ (nu het Andere Verhaal) waar ze eerder dit jaar aan deel nam op mijn 65° verjaardag. En ik deelde met haar mijn herinneringen aan de stages in de natuur die door ’n dierbare vriendin werden begeleid.

Al kan ik hen dààr niet meer ontmoeten, Ter Loo blijft voor mij altijd verbonden met deze twee dierbare Vrouwen.

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 11 april 2015