365 dagen verwondering – DAG 92
Overkomt het jou ook dat je moeilijk de slaap vat? In mijn omgeving hoor ik dat heel wat senioren daar last van hebben en niet alleen wanneer het Volle Maan is. Ik had daar tot voor kort nooit last van. Van zodra ik onder de wol kroop én wilde slapen, viel ik ook in slaap. Zelfs midden in de nacht opstaan was nooit een probleem, weer in bed te kruipen nog minder. Aangezien ik zelfs mijn ogen niet opende om van mijn bed naar het toilet te gaan en terug, viel ik als het ware opnieuw in slaap nog voor mijn tweede been in bed lag.
Sinds begin dit jaar is dat wel even anders. Ik ga meestal pas om middernacht slapen na enkele uren stil zitten op een stoel (aan de computer) of in een zetel (met een boek of – sporadisch – voor de TV). Het is dan ook niet verwonderlijk dat ik de nacht inga met koude voeten die dan weer andere ongemakken tot gevolg hebben die mij beletten in te slapen.
En toch erger ik mij niet. Enerzijds heb ik blijkbaar minder slaap nodig dan vroeger. Ik liet mij vertellen dat dit een ‘voordeel’ is van ouder worden. Daarenboven word ik – als gepensioneerde – verondersteld te kunnen uitslapen. Anderzijds benut ik deze waaktijd door mezelf Reiki te geven, gevolgd door enkele vormen van meditatie, mettameditatie* genoemd. En alhoewel een mettameditatie er niet op gericht is, heb ik er geen bezwaar tegen dat die mij na korte of lange tijd in slaap laat glijden.
Een ander manier om naar waaktijd te kijken én je voor ergernis te behoeden is niet te tellen hoeveel keer je ’s nachts wakker wordt maar hoeveel keer je weer mag gaan slapen.
Wat ik echter deze namiddag hoorde zou een troost kunnen zijn voor senioren die zich wél ergeren wanneer ze de slaap niet kunnen vatten. Wij – 65-plussers – worden blijkbaar uitgenodigd – misschien wel uitverkoren! – om in onze waaktijd te mediteren voor Moeder Aarde en Vader Zon. Als je weerstand voelt bij het woord ‘meditatie’, dan kan je er voor kiezen om liefdevolle aandacht te geven aan de planeten Aarde en Zon. Jij en ik halen onze levenskracht uit de Aarde en de Zon. (Denk maar eens aan hoe mensen er bij lopen als het weer lange tijd grijs en koud blijft.) Als je voelt dat deze beide krachtbronnen er altijd voor je zijn, wat er ook gebeurt, dan kan dit zorgen voor innerlijke balans en rust. Je zult ervaren hoe deze toestand een bron van ware persoonlijke kracht is.
*Vaak begint een mettameditatie met het jezelf geluk toewensen. Daarna volgen wensen voor de naaste familie, leraren, vrienden, kennissen, onbekenden en die mensen waar je een slechte of vijandige relatie mee hebt. Tenslotte richt men gedachtes van metta tot het gehele universum en alle wezens die daarin leven.
Een mettameditatie hoeft niet per se bovenstaande vorm aan te nemen. Elke vorm van meditatie waarbij men gedachtes of intenties van welwillendheid en vriendelijkheid cultiveert, is een mettameditatie. (Bron: Wikepedia)
Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 3 april 2015
(Bron foto1: Marc Ghyoot)
(Bron foto2)
Een troostende gedachte in je waaktijd kan ook zijn dat velen met jou waken ;-). Hier is er nog zo eentje en nog geen 65+. Vroeger werd ik kwaad, dan triest. Ik lag naar de wekker te kijken en te tellen hoeveel uren er “nog maar” restten dat ik kon slapen… Nu ik niet meer werk, speelt dat niet meer. Door de fibro moet ik sowieso rust inbouwen. 😉
Ik ben nooit een goede slaper geweest ook vroeger kon ik de slaap niet vatten;dus is er voor mij weinig veranderd